Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Aπό την "σοφίτα" Αφιερωμένο στην Jeny (ευγενί
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269438 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Aπό την "σοφίτα" Αφιερωμένο στην Jeny (ευγενί
 Από τις διαδρομές της Ψυχής μου...
 
Υγρό και αλμυρό...
Θυμίζει τ' απέραντο γαλάζιο...
Την Γαλήνη της θάλασσας...
Τον θυμό του Ποσειδώνα...
Οι λέξεις χτυπούν στο κέντρο της Σκέψης μου...
Σαν κύματα...
Τα κύτταρα σκορπίζουν...
Αυτή είναι η έννοια του ερωτισμού...
Θα χαθούν ή θα ξανά-γεννηθούν...
Δεν έχει σημασία...
Ο σκοπός που έγινε λάβαρο μετρά...

Λάβαρο που σκάβει σκληρά το μάγουλο...
Σχηματίστηκαν χαντάκια σκοτεινά...
Στο βάθος του νυχτερίδες...
Ξεσηκώνουν Μουντά σύννεφα...
Δεν βλέπεις μονάχα ακούς...
Σέρνονται μέσα σου...
Σε οργώνουν ...
Γεωτρήσεις βαθιές στα σωθικά...
Αντλούν το γάργαρο...
Στεγνώνουν την κύτη...
Μα δεν πεθαίνεις...

Δές την ψυχή...
Αναδύθηκε στα έντρομα μάτια τους...
Βούτηξε σε Ωκεανό...
Πλημμύρισε από το Αλμυρό...
Αυτό που δημιουργεί ανάπλαση...
Τα φτερά της καταπέλτης στο χθες...
Το γαλάζιο τους κόβει κάθετα...
Τρωκτικά θρυμματίζουν τα κομμάτια τους...
Δηλητηριάζονται, Νεκρώνουν...
Το λάβαρο ατενίζει ρωμαλέο...
Ξεπλύθηκε
ούτε μια στάλα από κόκκινο...
Μονάχα...
Ένα δάκρυ κύλισε...
Μην τρομάζεις...
χαράς είναι ψυχή μου...

Στέλιος K.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οταν πλησιάσεις πρόσεξε σε παρακαλώ μην σκοτεινιάσεις την ψυχή μου,αλλιώς φύγε αθόρυβα όπως ήλθες...
 
horseman
13-10-2006 @ 17:53
O πρώτος στίχος γεννήθηκε από το σχόλιο μου στην "σοφίτα" της Ευγενείας...

Το νεογνό το ανέπτυξα λιγάκι...

Να είστε καλά...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Δεν γνωρίζω τι΄δημιουργήθηκε έβγαζε κατηγορία "γειά σου..." το δημοσίευσα πάλι με το σχόλιο της Τατιάνας από copy gmt

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

TaTiaNa
14-10-2006 @ 01:03 Δές την ψυχή...
Αναδύθηκε στα έντρομα μάτια τους...
Βούτηξε σε Ωκεανό...
Πλημμύρισε από το Αλμυρό...
Αυτό που δημιουργεί ανάπλαση...
Τα φτερά της καταπέλτης στο χθες...
Το γαλάζιο τους κόβει κάθετα...
Τρωκτικά θρυμματίζουν τα κομμάτια τους...
Δηλητηριάζονται, Νεκρώνουν...
Το λάβαρο ατενίζει ρωμαλέο...
Ξεπλύθηκε
ούτε μια στάλα από κόκκινο...
Μονάχα...
Ένα δάκρυ κύλισε...
Μην τρομάζεις...
χαράς είναι ψυχή μου...

Ετσιιιιιιιιι oh yes!!!!
maria.p
14-10-2006 @ 02:21
Στέλιο μου,μπράβο σου..υπέροχη δουλεια..

εειδικά ο τρόπος που κλείνεις με το σχόλιο της Τατιανας, απελευθερώνοντας όλα τα πάθη, όλες τις ορμές που αρχικά εξυμνείς είναι πανέμορφος...
νιώθω να είμαι κι εγω σε μια θαλασσα ερωτισμού και να με χτυπανε τα κύματά της μέσα από τα λόγια σου.


μπράβο σου μεγάλε ερωτικέ μου...
καλή σου μέρα και καλές εμπνεύσεις
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
14-10-2006 @ 02:23
Οι λέξεις χτυπούν στο κέντρο της Σκέψης μου...
Σαν κύματα...
Τα κύτταρα σκορπίζουν...
Αυτή είναι η έννοια του ερωτισμού...

Κάπως έτσι την φαντάζομαι κι εγώ. ::up.::
MARGARITA
14-10-2006 @ 03:35
Το λάβαρο ατενίζει ρωμαλέο...
Ξεπλύθηκε
ούτε μια στάλα από κόκκινο...
Μονάχα...
Ένα δάκρυ κύλισε...
Μην τρομάζεις...
χαράς είναι ψυχή μου...


Πανέμορφο Κένταυρε όπως πανέμορφη είναι και η ψυχή
που το αφιέρωσες..μπράβο σου ::smile.::
sorrowman
14-10-2006 @ 03:50
Πολύ Όμορφο....
Τσακίρη Χαρά
14-10-2006 @ 05:55
Αυτο το δάκρυ χαράς....... πανάκριβο είναι......
Πολλά φιλιά σε σένα και στην Jeny μας ::love.:: ::love.:: ::love.::
agrampeli
14-10-2006 @ 07:18
πολύ όμορφο ::smile.::
Ιουλιβέρτιος
14-10-2006 @ 11:58
Δε θα το σχολιάσω. Ό,τι και να πω είναι λίγο.
Αστεροτρόπιο (Jeny)
15-10-2006 @ 08:47
Μαζί σου ::smile.:: . Σ' ευχαριστώ απλά... ::love.::
maninoula
08-11-2006 @ 12:23
::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο