Άθη Λ.
14-10-2006 @ 03:50 | ανάμεικτα συναισθήματα μου δημιούργησες... στην αρχή άνθη και ευωδιές, μετά καταστροφή, αλλά μετά άνθισε το όνειρο της ελπίδας ξανά, και φως πέρασε απ' τις γρίλλιες της καρδιάς... πολύ όμορφο, να είσαι καλά... | |
MARGARITA
14-10-2006 @ 04:20 | Πάρα πολύ τρυφερό μέσα στη λύπη του....λυπημένε...καλημέρα σου | |
ΑΙΟΛΟΣ
14-10-2006 @ 04:21 | Το κρίνο είναι όνειρο
που έχει τ' όνομα σου
θα το ποτίζω μια ζωή
ν' ανθίζει στη καρδιά σου...
Όμορφο πολύ sorrowman....
Το τελείωμα του ομορφότερο…
Καλημέρα… ::smile.:: | |
horseman
14-10-2006 @ 08:54 | Τα άνθη πια μαράθηκαν,
γυρίσαν μες' στο χώμα
εκεί επέστρεψα κι εγώ
χωρίς ψυχή και σώμα.
Εύχομαι η ψυχή σου να φτερτουγίσει...
στ' απέραντο γαλάζιο...
Ομορφο ντυμένο με συναίσθημα... | |
Αγνή
14-10-2006 @ 09:35 | Μιά ζωή περιγράφεις
πολύ ευαίσθητα..
Μιά ζωή... | |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
14-10-2006 @ 10:38 | Πολύ ωραία τετράστιχα.Κάθε ένα και μια ιστορία. ::yes.:: | |
sorrowman
14-10-2006 @ 16:37 | Σας ευχαριστώ όλους.... | |
angelface(sweetaki_girl)
17-10-2006 @ 12:58 | το κρινο ειναι ονειρο
που'χει τ'ονομα σου.
μπραβο πολυ καλο συνολικα.. | |
evergrey
18-10-2006 @ 09:12 | πολυ ωραιο ποιημα... ::smile.:: | |
 |
