Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Υπήρξαν κάποτε παιδιά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130614 Τραγούδια, 269432 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Υπήρξαν κάποτε παιδιά
 
Υπήρξαν κάποτε παιδιά, που δεν εγνώρισαν χαρά,
Μονάχα πόνο
Όλα του κόσμου τ’ αγαθά, ήταν μια άδεια αγκαλιά,
μίσος μαζί και απονιά
Όνειρα μόνο

Υπήρξαν κάποτε παιδιά, που δεν εγνώρισαν χαρά,
Γίναν μεγάλα
Ψάξαν να βρουν παρηγοριά, ελπίδα μες τη σκοτεινιά
Χωρίς ασπίδα
Μες της ζωής την ερημιά ένιωσαν τόση μοναξιά,
Γίναν αγρίμια

Με μια κουβέρτα αγκαλιά, στης πόλης ζούνε τη σκιά
Κι όταν νυχτώσει για καλά και σβήσουν φώτα
Ψάχνουν μια έρημη γωνιά, απάγκιο να βρουν, ζεστασιά
Και στης νυχτιάς τη σιγαλιά, πλέκουνε όνειρα λευκά
Τα ίδια πάντα

Μόλις χαράξει η αυγή, στοιχειά θα γίνουν και κραυγή
Μήπως μπορέσει από το λήθαργο να βγει

Αυτή η Δήθεν Καθωσπρέπει Κοινωνία



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
horseman
18-10-2006 @ 09:43
Μόλις χαράξει η αυγή, στοιχειά θα γίνουν και κραυγή
Μήπως μπορέσει από το λήθαργο να βγει

Αυτή η Δήθεν Καθωσπρέπει Κοινωνία

Η δήθεν η γμν...
και...
σε πυροβολεί εν ψυχρώ...

Καλησπέρα...
MARGARITA
18-10-2006 @ 10:44
Μόλις χαράξει η αυγή, στοιχειά θα γίνουν και κραυγή
Μήπως μπορέσει από το λήθαργο να βγει

Αυτή η Δήθεν Καθωσπρέπει Κοινωνία

Για δυνατούς ευαίσθητους λύτες...άντε να βρεθούν στην δήθεν κοινωνία
την καθωσπρέπει Καταιγίδα μου...αχ πως θα ήθελα να γίνει έντυπο
και να το πετάξουμε με αεροπλάνο πάνω από την χώρα το βράδυ
του Σαββάτου μηπως...λέω μήπως.... ::smile.::
Ηλιαχτίδα
18-10-2006 @ 11:49
Αυτή η Δήθεν Καθωσπρέπει Κοινωνία...

Τι άλλο να πει κανεις γι αυτην......
Akarayan
18-10-2006 @ 12:07
‘…..Μες της ζωής την ερημιά ένιωσαν τόση μοναξιά,
Γίναν αγρίμια…’

Συνήθως, όποιος δεν έχει πάρει αγάπη, δεν την γνωρίζει….
Δεν μπορεί να δώσει….

Η Αγάπη βλέπεις, δεν ζει στο….καθώς πρέπει…
Schatzi
18-10-2006 @ 14:26
Και στης νυχτιάς τη σιγαλιά, πλέκουνε όνειρα λευκά. . .
Πανεμορφος στιχος. . .
agrampeli
19-10-2006 @ 08:30
Υπήρξαν κάποτε παιδιά, που δεν εγνώρισαν χαρά,
Γίναν μεγάλα
Ψάξαν να βρουν παρηγοριά, ελπίδα μες τη σκοτεινιά
Χωρίς ασπίδα
Μες της ζωής την ερημιά ένιωσαν τόση μοναξιά,
Γίναν αγρίμια

Συνήθως, όποιος δεν έχει πάρει αγάπη, δεν την γνωρίζει….
Δεν μπορεί να δώσει….
Πολύ όμορφο Καταγίδα
psyxanemisma
19-10-2006 @ 09:24
απ παιδιά συγνώμη να ζητάτε
σε σκάρτη κοινωνία τα πετάτε
στα παιδιά ελπίδες να φυτεύετε
για να θερίσουν όταν εσείς θα φεύγετε....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο