| |
| | Αδερφέ |  | | | Μια φανταστική κατάσταση. Έτσι μάλλον θα αισθανόμουνα... | | |
Ξέρεις, καμία φορά ευχαριστώ τον Θεό που με έφερε σε αυτήν την κατάσταση…
Μερικοί την θεωρούν άθλια και ότι είναι για λύπηση για αυτό ακούω συνέχεια αυτές τις ψεύτικες συμπόνιες και τα ψεύτικα ‘‘σε καταλαβαίνω’’…
… αλλά βαθιά μέσα μου αδερφέ ξέρω πως αν μπορούσα ακόμα και σήμερα, μετά από τόσα ξενύχτια που κλαίγοντας αντιλαμβανόμουνα πόσο πολύ το είχα μετανιώσει, μετά από τα τόσα βράδια συζητήσεων που είχαμε μαζί και λέγαμε ‘‘ τι να τα συζητάμε τώρα’’, ακόμα και σήμερα αδερφέ πάλι τα ίδια θα έκανα. Πάλι το ίδιο θα επιδίωκα. Μια από τα ίδια…
Σε ευχαριστώ ρε αδερφέ που τόσο καιρό δεν μου είπες ούτε μια φορά ‘‘σε καταλαβαίνω’’ ή ‘‘ Δεν πειράζει ρε συ…’’, ή διάφορες άλλες τέτοιες μαλακίες, γιατί θα με ξένιζες πολύ. Από εκείνη την βραδιά και μετά ξέρεις πως έκρινα τους φίλους μου από τους γνωστούς; Οι γνωστοί είχαν στο πρόσωπο τους μια γκριμάτσα συμπόνιας και τα λόγια τους ήταν πάντα λόγια ενθαρρυντικά και τέτοια. Αλλά το καταλάβαινα από τον τρόπο που μιλούσαν, που κινιόντουσαν μέχρι και από τον τόνο της φωνής τους το καταλάβαινα ότι αυτό που πραγματικά λέγανε ήταν ‘‘Μακριά από εμάς τέτοια πράγματα. Κοίτα να δεις πως κατάντησε ρε γαμώτο. Μακριά από εμάς.’’
Αλλά οι φίλοι αδερφέ ποτέ δεν μιλούσαν… Πάντα έμπαιναν μέσα στο δωμάτιο, καθόντουσαν σε μια καρέκλα με κοιτούσαν με πρόσωπο ανέκφραστο και αν και δεν μιλούσαν, αν και δεν κινιόντουσαν για όση ώρα και αν καθόντουσαν εγώ καταλάβαινα ότι μέσα τους λέγανε ‘‘γιατί σε εμάς ρε γαμώτο;’’ Σε ΕΜΑΣ έλεγαν αδερφέ μου, όχι σε εμένα…
Και όταν θα φύγω αδερφέ οι φίλοι μου δεν θα έρθουν να με ξεπροβοδίσουν. Γιατί θα ξέρουν. Δεν θα χρειάζεται να το γράψω σαν τελευταίο. Θα καταλάβουν ότι δεν θα ήθελα να έρθουν να μου πουν αντίο. Θα μείνουν μόνοι και θα κλάψουν τόσο πολύ που θα νομίσουν ότι μπορούν να μου μιλήσουν...
Και ξέρεις κάτι αδερφέ; Είσαι ο μοναδικός φίλος μου…
Ναι, τώρα είμαι σίγουρος. Τον ευχαριστώ τον Θεό που με έφερε σε αυτήν την κατάσταση. Είναι μια μαγική κατάσταση. Μπορώ και ξεχωρίζω τους φίλους απο τους άλλους όπως θα ξεχώριζα μια ντομάτα απο ένα αγγούρι. Τόσο απλά.
Σε ευχαριστώ αδερφέ που μου στάθηκες. Ένιωσα ότι δεν χρειάστηκε καν να μιλήσω. Δεν χρειάστηκε καν να σου πω τίποτα. Λένε ότι τον καθρέφτη της ψυχής μας τον βλέπουμε μόνο εμείς, και πως ότι και να λέμε στους άλλους ποτέ δεν θα μας νιώσουν πλήρως. Αλλά εγώ το κατάλαβα. Κατάλαβα αδερφέ μου πως κοίταξες στον καθρέφτη της ψυχής μου και δεν είδες εσένα. Είδες εμένα.
Είναι παρανοικό αλλά αισθάνομαι πως δεν χρειάζεται να το διαβάσεις αυτό για να μάθεις δυο πράγματα παραπάνω. Τα ξέρεις όλα. Μπορεί και να τα ήξερες πριν καν να τα μάθω εγώ. Απίστευτο.
Μπορεί και να σε επισκεφτώ καμια μέρα στα όνειρα σου. Να σου πω δυο κουβεντούλες, να πουμε τα νέα μας, να πουμε κανένα ανέκδοτο.
Δεν ξέρω πως να κλείσω αδερφέ μου αυτο το γράμμα. Για την ακρίβεια δεν ξέρω καν γιατί το γράφω, αφού δεν πρόκειτε να στο δώσω. Θυμάσαι φίλε μου εκείνη την φράση του Ναζίμ Χικμέτ; Την είχαμε διαβάσει και μείναμε με ανοιχτό το στόμα. Ότι πιο ωραίο είχαμε ακούσει. ‘‘Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν την αρμενίσαμε ακόμα. Το πιο όμορφο παιδί, δε μεγάλωσε ακόμα. Τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τις ζήσαμε ακόμα. Κι ό,τι πιο όμορφο θα 'θελα να σου πω, δε στο 'πα ακόμα.’’Έτσι είναι αδερφέ μου. Ότι πιο όμορφο θέλω να σου πω, δεν στο έχω πει ακόμα. Και ούτε πρόκειται όμως. Νιώσε το... Απλά κλείσε τα μάτια σου, φύγε απο αυτόν τον κόσμο και νιώσε το... Νιώσε με... Θα σε περιμένω αδερφέ μου. Τις πιο όμορφες μέρες, δεν τις ζήσαμε ακόμα...
Εις το επανειδειν...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
Schatzi
18-10-2006 @ 14:47 | Ενα ευχαριστω κι απο μένα το γιατι δεν ειναι της παρουσης.Να'σαι καλα. . . | | ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
18-10-2006 @ 14:50 | Ότι πιο όμορφο θέλω να σου πω, δεν στο έχω πει ακόμα. Και ούτε πρόκειται όμως. Νιώσε το... Απλά κλείσε τα μάτια σου, φύγε απο αυτόν τον κόσμο και νιώσε το... Νιώσε με... Θα σε περιμένω αδερφέ μου. Τις πιο όμορφες μέρες, δεν τις ζήσαμε ακόμα...
Δίχως λόγια........
| | ΕΛΠΙΔΑ
18-10-2006 @ 14:52 | μου άρεσε αδερφέ μου το γράμμα-πόνημα..
αλλά θυμάμαι και τι είπε ο τουέιν¨ταξίδι είναι ότι ποτέ δεν πάτησες , γι αυτό ανακάλυψε το και γίνε κολόμβος της ψυχής σου''
με άγγιξε , να σαι καλά! ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
