| |
| | το θάρρος , η γνώμη και ο πατέρας |  | | | αφιερωμένο σε όσους αρέσουν τα παραμύθια..! | | |
Μια φορά κι έναν καιρό..
σ' ένα μικρό χωριό με λίγους τους κατοίκους , δημιουργήθηκε μια
πολύ όμορφη συγκινητική ιστορία.
Ήταν ένα μικρό παιδί , ορφανό , σαγόνι πεισματάρικο , το θάρρος..
ολημερίς στα δέντρα του χωριού , σκαρφάλωνε , στα πιο ψηλά και σαν
τις κορυφές τους κατακτούσε , πάντα, για μια στιγμή μονάχα , αισθανόταν τη μητέρα
του , κοντά του.
Εκτός απο το θάρρος , στο χωριό , κατοικούσε και η γνώμη μαζί με τον πατέρα της.
Η γνώμη ήταν μία γυναίκα , επιβλητική , ευγενική , συμπνετική , παρούσα στον
ανθρώπινο πόνο , στο μίσος , στη χαρά στη λύπη.
Κάποιοι είπαν πως το παιδί της άφησε , άλλοι είπαν πώς σε εμπόρους το 'δώσε , για
να μην πεθάνει απο την πείνα , μιας και ο πατέρας , ήταν μεγάλος και οι συνεχείς κακουχίες ,
μια μέρα τους γονάτισαν..
Μονάχα η γνώμη ήξερε..
το είχε χάσει το παιδί της , όταν πριν από δέκα χρόνια , η φύση εκδικητική και μανιασμένη ,
το μισό χωριό μαζί της πήρε...
όμψς μέρα δεν περνούσε που να μην αισθάνεται πως μια μέρα το παιδί της ξανά θ'αντίκρυζε.
Ψήλα ποτέ της δεν κοιτούσε η γνώμη , φοβόταν , 'ενοιωθε πως απορία στο θεό έστελνε..
γιατί το μονάκριβο σπλάχνο της στέρησε.
Μια μέρα το θάρρος αποφάσισε ν'ανέβει στο κυπαρρισι του χωριου..
το ποιο ψηλό δέντρο ,
στη μέση της πλατείας ήταν.
Κάτι ένιωσε , μέσα του , σαν ρίγος , και ανέβηκε.
Η γνώμη , περαστική απο την πλατεία , ξάφνου είδε όλα τα βλέμματα των
συγχωριανών της, στραμμένα ψηλά στο κυπαρρίσι , κι η περιέργεια την λύγισε , και κοίταξε!
Η καρδία της σκίρτησε , είδε το παιδί της..
το θάρρος , τη κέντρισε με τη μάτια του και γρήγορα κατέβηκε.
Δειλά , δειλά αυτή τη φορά την πλησίασε , με δάκρυα στα μάτια , κι εκεί για πρώτη φορά
σφιχταγκαλιάστηκαν..
κι έζησαν αυτοί καλα κι έμεις καλύτερα..
''-παππου , παππού έλα μη σταματάς , πες μας τη συνέχεια..τι έγινε μετά?
-έζησαν όλοι ευτυχισμένοι , αλλά πιο πολύ απ'όλους εγώ..
-γιατί , γιατί , παππού εσύ περισσότερο?
-γιάτι αγαπημένα μου παιδιά , ''το θάρρος της γνώμης μου , μου χάρισε εσας''!!'
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | ΚΑΙ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΑ ΟΝΕΙΡΑ ΝΑ ΡΑΓΙΖΟΥΝ | | | |
|
Αλμυρή Δροσοσταλίδα
18-10-2006 @ 16:43 | Πραγματικά πάρα πολύ όμορφο!!!!!!
Θαυμάζω τους ανθρώπους που τόσο έξυπνα επινοούν¨"παραμυθάκια" και εσύ φαίνεται είσαι από αυτούς. Αλλά ακόμη περισσότερο θαυμάζω το "θάρρος της γνώμης σου" και μέσα από αυτή τη σελίδα, έστω και ανώνυμα, ίσως το καλλιεργήσω και εγώ, όχι τόσο για μένα.. | | MARGARITA
19-10-2006 @ 00:08 | Πολύ όμορφο μα πολύ όμορφο το παραμύθι σου Ελπίδα μου...θα το πω στην εγγονα μου την Δανάη...μπράβο σου ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
