Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: άτιτλο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130711 Τραγούδια, 269449 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 άτιτλο
 καλημέρα
 
Έδωσα έρμα ζωής
σε δυο παιδιά, σε δυο θαύματα
μα δεν μπορώ να τα δω
να τα κοιτάξω κατάματα

γιατί έχουν μάτια ενεργά
που βγάζουν λάβα ηφαίστεια
κι όλο ρωτάνε: « γιατί
να ναι τα όνειρα ανέστια»

Τους τάζω ουσία στα «δεν» ,
Τους ομορφαίνω το τίποτα
Όμως με φθόγγους σιωπής
Πώς να τους πω όλα τ’ ανείπωτα:

πως σ’ έναν κόσμο σκληρό
οι ευαίσθητοι είναι παρείσακτοι
πως στης ζωής τον αφρό
επιβιώνουν οι αδίστακτοι...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
Ηλιαχτίδα
19-10-2006 @ 02:50
Στης ζωης τον αφρο επιβιώνουν οι αδιστακτοι.......
Πολυ ομορφο....και αληθινο.....
Spartinos
19-10-2006 @ 02:58
πως σ’ έναν κόσμο σκληρό
οι ευαίσθητοι είναι παρείσακτοι
πως στης ζωής τον αφρό
επιβιώνουν οι αδίστακτοι...
ΥΠΕΡΟΧΟ ΧΡΗΣΤΟ
aporos
19-10-2006 @ 03:11
ομορφο..
Άθη Λ.
19-10-2006 @ 03:14
θα τα μάθουν μεγαλώνοντας αυτά έτσι κι αλλιώς... εσύ μόνο δώσε τους τις σωστές βάσεις ώστε να γίνουν δυνατά...
καλημέρα Χρήστο... ::smile.::
kapnosa-v-ainigma
19-10-2006 @ 03:16
...Πώς να τους πω για τ’ ανείπωτα:

πως σ’ έναν κόσμο σκληρό
παρείσακτοι είναι οι ευαίσθητοι
πως στης ζωής τον αφρό
επιβιώνουν οι αναίσθητοι.... δεν άντεξα να μην παρέμβω....Καλημέρα. ::up.::
ΤΟΞΟΤΗΣ
19-10-2006 @ 03:25
Καλή σου μέρα Χρήστο,
Είναι μια μεγάλη αλήθεια αυτά που μας περιγράφεις. Θα το αλλάξουμε το σκηνικό που θα πάει!! ::yes.::
ειρήνη
19-10-2006 @ 05:00
τα ίδια ακριβώς συναισθήματα κι από μένα Χρήστο
καλημέρα ::smile.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
19-10-2006 @ 05:55
Σήμερα σε απόλαυσα σαν κυρίως πιάτο Χρήστο.
Καλή μου χώνεψη. ::yes.::
MARGARITA
19-10-2006 @ 06:28
Χρήστο με συγκίνησες...ποτέ να μην πεις ότι γράφεις στη τελευταία σου στροφή.....άφησε τα παιδιά σου να ανακαλύψουν μόνα τους τη ζωή...αυτό έκανα με τις μελένιες μου...μέσα από αυτά που θα ζήσουνε
θα μάθουνε...για τα παιδιά μας είμαστε το μέσο και όχι η αρχή..Gibran

Πάρα πολύ όμορφο το εξομολογητικό σου ::smile.::
agrampeli
20-10-2006 @ 05:38
πως σ’ έναν κόσμο σκληρό
οι ευαίσθητοι είναι παρείσακτοι
πως στης ζωής τον αφρό
επιβιώνουν οι αδίστακτοι...

ΥΠΕΡΟΧΟ ::smile.::
ofilia
20-10-2006 @ 15:03
αληθεια γιατι τα όνειρα να είναι ανέστια;..πολυ καλο

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο