« Ακρόνειρο »
20-10-2006 @ 13:53 | Όμορφος τίτλος..
Καλησπέρα. | |
storm
20-10-2006 @ 14:17 |
Άσε να εκραγούν οι πνιγμένες κραυγές...
Δεν μπορείς να φανταστείς τον ήχο τους...
Σπαζει και το κρύσταλλο των δακρύων...
Καλησπέρα σου! | |
ΑΙΟΛΟΣ
20-10-2006 @ 15:36 | Κλαινε οι αισθησεις μου
αποψε..
Ντυθηκαν στα μαυρα
και θρηνουν..
Σιγοτραγουδουν υγρα παραπονα
μεσα στο σκοταδι..
Κοιταζοντας σε,
στα ματια σου
γυρευουνε να μπουν..
Αναστασία με ταξιδεύει η γραφή σου…
Να είσαι καλά κορίτσι μου…
Καληνύχτα… ::smile.:: | |
MARGARITA
20-10-2006 @ 16:25 | Δεν αντεχω τοσο πονο στον πλανητη......
στάζουν δάκρυα απόψε...δάκρυα των αισθήσεων
::smile.:: | |
ησυχια..
21-10-2006 @ 04:16 | Nα'στε καλα..
Ολοι να ειμαστε καλα..
::blush.:: | |
Ιουλιβέρτιος
22-10-2006 @ 18:40 | Ας ελπίσουμε να βρεθεί αυτή η στεριά και να ξεκουραστεί αυτή η ψυχή που τόσο ευγενικά θρηνεί. ::sad.:: | |
Μοιάζω μ'εσένα
27-10-2008 @ 14:31 | Το πένθιμο γιατί της νοσταλγίας...
Ούτε εγώ αντέχω τον πόνο. Ο πλανήτης μπορεί... | |
 |
