Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Θάλεια, βουκολική ποίηση
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130273 Τραγούδια, 269346 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Θάλεια, βουκολική ποίηση
 Βουκολική ποίηση (σαν τα δημοτικά). Δίνει έμπνευση. Αόρατη, με ελαφριά ένδυση & χιτώνα τρίχινο, με ένα ραβδί στο δεξί χέρι και στεφάνι αμπέλου ή κισσού. Αργότερα έγινε & μούσα της Κωμωδίας με σύμβολο τη μάσκα -χαμόγελο, στο αριστερό χέρι.
 
[I]

Ο Πηνειός από το Θεσσαλικό κάμπο δυτικά συναντά τη Λάρισα και στρέφεται βόρεια, στους πρόποδες του κάτω Ολύμπου.

Κατόπιν στρέφεται ανατολικά και διασχίζει αγριεύοντας τα στενά στο Βερνέζι.
Έπειτα, μπαίνει στην κοιλάδα των Τεμπών για να καταλήξει μέσα από το ήρεμο δέλτα του, στο Αιγαίο πέλαγος.


Ας πάμε λοιπόν βόρεια... εκεί που ο Πηνειός συναντά
τους πρόποδες του κάτω Ολύμπου...



[B]


Στα παγωμένα σου νερά

σμίγουν επτά ρυάκια

μα ένα απ' όλα είναι κρυφό

για των θνητών τα μάτια.



Φέρνει τη Μούσα της χαράς

ρυθμούς παλιούς και ήχους

και στους βουκόλους ποιητές

φέρνει χαμένους στίχους.



Έρχεται η Θάλεια, κι οι βοσκοί

καλούνται μ' ένα νεύμα

για να μοιράσουνε στη γη

της Κωμωδίας το πνεύμα.



Κατηφορίζει τις πλαγιές

δένει χωριά και τόπους

και με καρδιές που τραγουδούν

ενώνει τους ανθρώπους.


[/B][I]



::smile.::


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Το φιλί της Μούσας
      Κατηγορίες
      Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία,Φαντασίας
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.
 
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
20-10-2006 @ 17:41
*Βουκόλοι = βοσκοί βοδιών
Θαλλέω=βλαστάνω

Η Θάλεια ήταν αόρατη στα συμπόσια για να δίνει έμπνευση στους τραγουδιστές και στους παρευρισκομένους κέφι και ευπρεπή ευθυμία. Αποχωρούσε όταν άρχιζε ο θορυβώδης κώμος.


Ο Όμηρος ονόμαζε τον Πηνειό αργυροδίνη γιατί ασήμιζαν οι δίνες του.

::smile.::
Schatzi
20-10-2006 @ 16:36
Πανεμορφη η περιγραφη σου. . .
AETΟΣ
20-10-2006 @ 16:44
Ωραια και ξεχωριστη η γραφη σου...
καλο βραδυ ::smile.::
Αλμυρή Δροσοσταλίδα
20-10-2006 @ 17:41
Όμορφο και το ποίημά σου και πολύ ενδιαφέρουσες οι σχετικές πληροφορίες .
καληνύχτα
Nemo
20-10-2006 @ 18:52
Πάρα πολύ όμορφο!
ΤΟΞΟΤΗΣ
21-10-2006 @ 00:52
Καλή σου μέρα Θεοδώρα,
Εξαιρετική περιγραφή, πολύ όμορφο ::yes.::
MARGARITA
21-10-2006 @ 01:45
Αργυροδίνη η γραφή σου τέρπει την ψυχή μου Θεοδώρα....... ::smile.::
ΙΩΑΝΝΑ
21-10-2006 @ 12:39
Όμορφες οι εικόνες σου,Θεοδώρα !!! ::smile.::
sorrowman
21-10-2006 @ 23:09
πανεμορφο...
την καλημερα μου...
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
23-10-2006 @ 10:23
::smile.:: Σας ευχαριστώ πολύ όλους.
Ραδάμανθυς
23-10-2006 @ 19:17
Το λάτρεψα...
Το είχα ξαναδιαβάσει αλλά δεν το έβρισκα τώρα.
Μήπως τα έκανες μη ορατά τα ποιήματα σου?
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
26-10-2006 @ 11:06
::smile.:: Όχι Ροδάμανθυς αλλά για λίγο το είχα ονομάσει Θάλεια της Κωμωδίας. Αρχικά ήταν όμως η μούσα της βουκολικής ποίησης. Τις Μούσες τις έχω βάλει να είναι όλες σε συλλογή "Μυθολογία" για να τις βρίσκω κι εγώ εύκολα. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Κι εμένα μου αρέσει η εικόνα της Θάλειας.
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
10-05-2010 @ 04:19
http://www.nederpix.nl/album_page.php?pic_id=1840

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο