Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αναμνήσεις (σ'ενα σπίτι)
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130182 Τραγούδια, 269317 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αναμνήσεις (σ'ενα σπίτι)
 
Έσπρωξα την πορτά την βαριά,ετρίζε και αυτή σαν την φωνή μου
Παντού σκοτάδι και ερημιά μια πλήξη και μια παγωνιά με στην ψυχη μου
Το φώς προσπαθήσα να βρώ να φωτιστούν οι τοίχοι και οι αναμνήσεις μου
Το φώς δεν άναψε ποτέ και εμείνα μονος με τον πόνο και τις παραισθήσεις μου

Το φώς θ'ανάψεις,τις πόρτες του σπιτιού και την καρδιά μου θα ανοίξεις
Και θα με πάρεις αγκαλιά θα μου μιλήσεις ποιό γλύκα,θα με φιλήσεις
έτσι νομίζω ο τρελλός ,με αυτό πλέον ζω και αναπνέω
Και περνώ δυνάμη απ'αυτό,να συνεχίσω να σε ψάχνω,μα...τί λέω;

αφού έχεις φυγέι μακρία και έχει μείνει,αυτό το σπίτι σαν και εμένα αδειανό
Δέν θα ξανάρθεις και ας έχω μια ελπίδα πώς κάποια μέρα κάπου θα σε ξαναδώ (δις).

Δάκρυσαν τα μάτια μου οταν είδα τις παλίες φωτογραφίες
Αυτές που ήμασταν μαζί πριν χωρίσουμε για άγνωστες αιτίες
Θυμήθηκα τα πρωϊνά που με ξυπνούσες με τις γλυκές σου ιστορίες
Θέλω να ερθείς απο δώ θέλω να σε ξαναδώ,το ξέρω λεώ τώρα ποια ανοησίες

Το φώς θ'ανάψεις,τις πόρτες του σπιτιού και την καρδιά μου θα ανοίξεις
Και θα με πάρεις αγκαλιά θα μου μιλήσεις ποιό γλύκα,θα με φιλήσεις
έτσι νομίζω ο τρελλός ,με αυτό πλέον ζω και αναπνέω
Και περνώ δυνάμη απ'αυτό,να συνεχίσω να σε ψάχνω,μα...τί λέω;

αφού έχεις φυγέι μακρία και έχει μείνει,αυτό το σπίτι σαν και εμένα αδειανό
Δέν θα ξανάρθεις και ας έχω μια ελπίδα πώς κάποια μέρα κάπου θα σε ξαναδώ (δις).



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

satelsat@pathfinder.gr
 
requiemoz
20-10-2006 @ 16:59
FOVERO ::up.::
MARGARITA
21-10-2006 @ 01:41
Έσπρωξα την πορτά την βαριά,ετρίζε και αυτή σαν την φωνή μου
Παντού σκοτάδι και ερημιά μια πλήξη και μια παγωνιά με στην ψυχη μου
Το φώς προσπαθήσα να βρώ να φωτιστούν οι τοίχοι και οι αναμνήσεις μου
Το φώς δεν άναψε ποτέ και εμείνα μονος με τον πόνο και τις παραισθήσεις μου

χορός με την σκιά σου...τραγούδι με την θλίψη σου .....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο