stixoi.info: Η τρύπα

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η τρύπα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130354 Τραγούδια, 269362 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Η τρύπα

Απόψε θέλει να κλείσει τα μάτια και να δει.....

[I]Όταν το ηφαίστειο αρχίζει να μουγκρίζει μέσα της, κλείνει τα μάτια.
Μα βλέπει. Το κορμί τρέμει σύγκορμο. Στο στήθος της ανοίγει
ένας κρατήρας που ξερνάει μέλι και γάλα, ξύδι και νερό.
Τα υλικά ανέπαφα δίχως πρόσμιξη γίνονται σχήματα περίεργα,
διάφορα των γεωμετρικών, σχήματα που δεν έχει ματαδεί.
Τυλίγονται γύρω της σαν φασκιά και αφήνουν μόνο μια τρύπα
στο λαιμό να χάσκει. Από κει ανασαίνει. Ύστερα τα σχήματα
γίνονται μορφές. Γνωστές και άγνωστες. Γλυκές μορφές και άγριες.
Κάτι λένε, για κάτι διαφωνούν. Κανείς τους δεν την λογαριάζει.
Το κορμί ασφυκτιά. Η τρύπα βλέπει. Θέλει να φωνάξει, μα δεν έχει φωνή.
Θέλει να τρέξει, μα τα πόδια της είναι φασκιωμένα. Τώρα από τον κρατήρα
τρέχει δάκρυ που έχει όλα τα χρώματα και όλες τις γεύσεις που έχουν
το μέλι το γάλα το ξύδι και το νερό. Οι μορφές συμφωνούν.
Θέλουν να στήσουνε ένα μνημείο μνημών. Ψάχνουνε να βρουν
ένα καλούπι για αρχή. Πρέπει να λύσει το πρόβλημα που θα της πουν.
Τι θα έδινε για να μην καεί η ψυχή της στη λάβα του ηφαιστείου....
Αν απαντήσει σωστά, θα ζήσει. Σκέφτεται με την ψυχή, νοιώθει
με την ψυχή, θυμάται με την ψυχή και απαντά. Την ζωή μου.
Ανοίγει τα μάτια της, δίπλα της ψήγματα λάβας ηφαιστειακής
και κάτι χρωματιστά κουρέλια, σαν εκείνα που φάσκιωναν τα μωρά
οι μανάδες στα χρόνια τα παλιά. Έχουν την μυρωδιά της μάνας
που θηλάζει, το χρώμα του μελιού, την ανάμνηση του ξυδιού
και αναδύουν λυτρωτική δροσιά Και ο λαιμός της πονάει πολύ.
Σαν κάποιος να έμπηξε ένα μαχαίρι και να άνοιξε μια τρύπα….
Σαν την τρύπα εκείνη που έχει στην καρδιά και δεν κλείνει…
γιατί δεν θέλει να ξεχάσει, γιατί αρνείται να ξεχάσει τη ζωή της.
[/I]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 22 Στα αγαπημένα: 3


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές - To those in hell who can imagine heaven

Αλμυρή Δροσοσταλίδα 20-10-2006 @ 17:16	Μαργαρίτα πολύ δυνατό , περιγραφικό, ίσως και εφιαλτικό ειδικά το "Θέλει να φωνάξει, μα δεν έχει φωνή. Θέλει να τρέξει, μα τα πόδια της είναι φασκιωμένα.." Μου άρεσε! Θέτει όλες τις αισθήσεις μας σε εγρήγορση. Καληνύχτα
anthrakoryxos 20-10-2006 @ 17:20	Όλα με την ψυχή Μαργαρίτα. Και οι τρύπες στην καρδιά, κι αυτές με την ψυχή.
ΑΙΟΛΟΣ 20-10-2006 @ 17:42	Συγκλονιστικό Μαργαρίτα μου… Με πήρε μαζί του… Να είσαι καλά… Καλό ξημέρωμα… ::smile.::
storm 20-10-2006 @ 17:52	Με δύναμη άγγιξες την ψυχή μου! Το μαχαίρι των λέξεων μπηγμένο βαθιά στο κόκαλο... Καλό ξημέρωμα...
ΤΟΞΟΤΗΣ 20-10-2006 @ 23:37	"γιατί δεν θέλει να ξεχάσει, γιατί αρνείται να ξεχάσει τη ζωή της" ....... Μια ζωή με αγάπη, αλάτι αγάπης, πόνο και μέλι πόνου, δεν θα ήθελε κανείς να ξεχάσει Ριτάκι μου. Νά ΄σαι καλά που μας μαγεύεις με τα ταξίδια της ψυχής και της ζωής. Την καλημέρα μου, καλή μου φίλη. ::love.:: ::love.:: ::love.::
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ 21-10-2006 @ 00:27	Χείμαρος είναι ο λόγος σου, που παρασείρει, Μαργαρίτα, μάγισσα της ψυχής και του νου.....
rose06 21-10-2006 @ 00:41	υπεροχο μαργαριτα μου...μπορω να μπω κι εγω στη λιστα αυτων που σε θυμαζουν??? θελω να μαθω περισσοτερα κι απο εσενα... οσοι θαυμαζω ειστε μεγαλοι δασκαλοι και με βοηθατε να κανω το συναισθημα γραφη κι εικονα... να περνας καλα αριαδνη
~ Εφυγα ~ 21-10-2006 @ 01:33	Σφήνωσα στην τρύπααααααααα ::razz2.:: Γλυκειά μου Μαργαριτούλα σε φιλώ!!!
neyro 21-10-2006 @ 01:38	πολυ ομορφο μαργαριταρακι μου! καλη σου μερα ::smile.::
χρήστος 21-10-2006 @ 01:48	όμορφο Μαργαρίτα, καλημέρα
Ηλιαχτίδα 21-10-2006 @ 02:23	Τι θα έδινε για να μην καεί η ψυχή της στη λάβα του ηφαιστείου.... Υπέροχο.....οτι γράφεις ειναι απλά υπέροχο.... ::love.::
AceOfSpades 21-10-2006 @ 02:29	στο Γιαχούουουού ουού σου... θα φτάσει όπου να είναι μια υπερπαραγωγή !! χαχαχα ! έβαλα Θεοδωράκη αντί Μετάλλικα τελικά..όλη τη νύχτα έψαχνα.. πάω για ύπνο .. ::lost.:: περιμένω εντυπώσεις ...
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ 21-10-2006 @ 02:38	Τι θα έδινε για να μην καεί η ψυχή της στη λάβα του ηφαιστείου.... Αν απαντήσει σωστά, θα ζήσει. Σκέφτεται με την ψυχή, νοιώθει με την ψυχή, θυμάται με την ψυχή και απαντά. Την ζωή μου. Θέλει πολύ δύναμη για να δώσεις τέτοια απάντηση. ::up.::
ησυχια.. 21-10-2006 @ 04:23	Μερικες φορες αισθανομαι πως ο,τι και να γραψω σε ενα σχολιο, δεν ειναι αρκετο.. ::yes.::
santana 21-10-2006 @ 04:41	Όταν το ηφαίστειο αρχίζει να μουγκρίζει μέσα της, κλείνει τα μάτια. Μα βλέπει... Συγκλονιστικό!! ::up.::
AETΟΣ 21-10-2006 @ 05:40	Πολυ ομορφο!!!καλημερα Μαργαριτα ::smile.::
seizeTHEday 21-10-2006 @ 07:51	Έχεις μια καρδιά εσύ... άλλο πράγμα!!! Φιλιά πολλά!!! ::smile.:: ::rol.:: ::smile.::
Schatzi 21-10-2006 @ 08:55	Υποκλίνομαι. . .
~Oνειροπαρμένη~ 21-10-2006 @ 10:34	Με συγκλόνισες πραγματικά.. ::up.::
ARGY 21-10-2006 @ 13:14	Τα είπαν όλα... καταπληκτικό Μαργαρίτα μου, απλά καταπλητκικό!!!
ΠΡΩΤΑΡΗΣ 21-10-2006 @ 13:56	Μαργαρίτα μου, αριστούργημα! ::yes.::
sorrowman 21-10-2006 @ 23:07	αφοπλιστικα υπεροχο... την καλημερα μου...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο