| |
Στη δίνη του χρόνου
γυρνώ και εγώ
στα ύψη του πόνου
πετώ, νοσταλγώ
Σε άχρηστες πόλεις
σταχτιά κοιμητήρια
της ζωής μου όλης
με σέρνουν ντελίρια
και σ' άγνωστα κτίρια
διαβάζω μαρτύρια..
Μα είμαι από χώμα
κι αέρας με παίρνει
σε ετούτο το δώμα
η μοίρα με φέρνει
και πρέπει να παίξω
τον ρόλο αυτό
βουβά ή μιλώντας
κλαίγοντας, γελώντας
όρθιος ή ανάπηρος
με εμπειρία ή άπειρος
ο Κόσμος είν' άπειρος
το όνομά μου είναι τούτο:
Η σφραγίδα του πυρός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
