| |
Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Εχθές ξανά με επισκέφθηκε η κυρά
Μπούκαρε και μου έκοψε τα φτερά
Έλεγε λόγια αστεία ή στα σοβαρά;
Χαιρέκακα μου μηδένισε την χαρά
Να’κλεινα στα μούτρα της την πόρτα
Θύμωσα ,αλλά τί να ακούσω πρώτα
Κρατούσε ασύνδετες πληροφορίες
Φούντωσε το μυαλό μου με κακίες
Ανάπηρη εγώ !ποιος να το φανταστεί;
Η καρδούλα μου πώς να ξεκουραστεί;
Αποκλείω να γίνω μία γριά κακομοίρα
Να ζητάω κλάματα και οίκτο στην γύρα
Σε ποιο Θεό μπορώ να πιστέψω αύριο
Όταν νέα εγκαταλείπω ένα βίο μάταιο;
Στων ονείρων μου οι ελπίδες θα σταθώ
Ναι!Άφοβα τις πύλες του Άδη θα διαβώ
Δεν θα ξεγελιέμαι από την θολούρα
Απαισιόδοξών και μάταιων θρήνων
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
