Morgana
27-10-2006 @ 03:06 | Από το χάος της μοναξιάς στο κέντρο του απείρου...
Υπέροχο για άλλη μια φορά... | |
annaΤi
27-10-2006 @ 03:33 | nick, στα "αγαπημένα"!!!!
Υπέροχο, από την αρχή, ως το τέλος του... | |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
27-10-2006 @ 03:57 | Πάρα πολύ ωραίο Νίκ. ::up.:: | |
storm
27-10-2006 @ 04:04 |
Το άπειρο...
απεριόριστο,άχρονο,ατελείωτο
στο κέντρο της μαύρης τρύπας
που γεννούν οι επιθυμίες μας.....
| |
Nocturna_
27-10-2006 @ 05:34 | Τι να σου πω...
Που κάθε φορά που σε διαβάζω νομίζω
πως δε θα σε χορτάσω...!
Την καλημέρα μου santana.. | |
sirena
27-10-2006 @ 07:24 | "...να έχω την καρδιά σου
μες στα χέρια μου, και
να μην μπορώ να σε αντικρίσω."
Αβάσταχτο σχεδόν το 'άχ' που βγαίνει από τα χείλη....
Τέντωσες πάλι το τόξο σου αφού χάιδεψες το βέλος,
και σαν έφυγε, πιστό περιστέρι,
βρήκε το στόχο του στο κέντρο του απειρου...
Υπέροχο Santana....
| |
« Ακρόνειρο »
27-10-2006 @ 07:32 | Λιτός μα αληθινός!
Εκεί είναι άλλωστε η ουσία..
Καλησπέρα. | |
MARGARITA
27-10-2006 @ 13:14 | μια άπιαστη σκιά, που
περιφέρεται γύρω σου,
να έχω την καρδιά σου
μες στα χέρια μου, και
να μην μπορώ να σε αντικρίσω.
Δικοί μου αυτοί οι στίχοι σου Σαντάνα....τους κλέβω και στην καρδιά μου του ακουμπώ ευλαβικά ::smile.:: | |
Αγνή
27-10-2006 @ 18:27 | Αυτό το κέντρο του Απείρου σου
παντού και πουθενά.....!!!!!!
| |
xanthi1
28-10-2006 @ 02:37 | Όμορφο. | |
 |
