| |
| | Η Στάχτη |  | | | Αφιερωμένο στις χαμένες αγάπες που ποτέ δεν χάνονται,
να θυμάσαι, κάπου εκεί έξω υπάρχει η στάχτη... | | |
Η καρδιά μου είναι από κερί,
τα χέρια σου μονάχα καίνε.
Στάχτη θα γίνει, θα καεί,
τα μάτια σου θα κλαίνε...
Σκύβεις και ψάχνεις να την βρεις,
ποτέ σου δεν θα πάψεις,
το σ' αγαπώ στην στάχτη μου,
να προσπαθείς να γράψεις.
Αγέρας φυσά και χάνομαι,
φόβος, άρχισε και τρέμε,
τρέχεις φωνάζεις μ' αγαπάς
δάκρυ, τα μάτια και πάλι κλαίνε.
Τι έχει απομείνει μονάχη σου θαρρείς,
ποτέ σου δεν θα μάθεις,
ό,τι πραγματικά αγάπησες,
τώρα πια το έχεις χάσει...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Φοίνικας
27-10-2006 @ 12:16 | βαθη, πολυ βαθη.... Μου αρεσε πολυ, ειδικα το οτι ακομα και αν καει μια αγαπη, μια καρδια, μενει πισω η σταχτη.... | | Odenius
27-10-2006 @ 12:36 | Όταν αγαπάς πονάς, πληγώνεσαι, χαίρεσε. όταν θα σβήσει τα σημάδια πάντα μένουν... | | MARGARITA
27-10-2006 @ 14:04 | Η καρδιά μου είναι από κερί,
τα χέρια σου μονάχα καίνε.
Στάχτη θα γίνει, θα καεί,
τα μάτια σου θα κλαίνε...
στις χαμένες αγάπες που ποτέ δεν χάνονται, να θυμάσαι, κάπου εκεί έξω υπάρχει η στάχτη...
κάπου εκεί υπάρχει η αγάπη ...όχι η στάχτη Οντένιους ::smile.:: | | Odenius
28-10-2006 @ 04:35 | MARGARITA μου η αγάπη υπάρχει, η στάχτη είναι ότι απομένει... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
