_Windy_
29-10-2006 @ 01:04 | Εφορμούσαν θρυμματίζοντας με τα ράμφη τους
τα τζάμια
οι λέξεις
Το περιστέρι του ποιήματος
ψυχορραγούσε στα χέρια μου
Το πρωί βαλσάμωσα τις φτερούγες του
Ενθύμιο μνήμης εξίτηλης,δανεικής.
| |
MARGARITA
29-10-2006 @ 01:10 | Σπείρες οι λέξεις, τον χώρο μου ορίζουν.
Ποιές να διαλέξω, με λόγια πίσω να σε φέρουν ;
Έγραψες Νέμο ένα όμορφο ποίημα...καλημέρα σου | |
justawoman
29-10-2006 @ 01:48 | Με τι να γράψω τί ;
Με το αίμα της ψυχής
γράφονται τα πιο όμορφα ποιήματα!
καλημέρα Captain Nemo
::smile.:: | |
« Ακρόνειρο »
29-10-2006 @ 02:18 | "Κόπηκαν οι λέξεις σε γράμματα "
Εδώ σε λάτρεψα!
Καλή Κυριακή.. | |
Nocturna_
29-10-2006 @ 03:30 | Με την πονεμένη πένα σου
που ξεστομίζει αλήθειες..συντάσσομαι μαζί της..
Καλημέρα Κανένα.... | |
meria stavrou
29-10-2006 @ 05:42 |
Είναι πολύ ωραίο!!! ::smile.:: ::smile.:: ::smile.:: | |
AETΟΣ
29-10-2006 @ 05:47 | πολυ καλο!
::smile.:: | |
tarifula
01-04-2009 @ 04:43 | Σε ποιές σιωπές οι ματιές μας μεταξύ τους θα κοιτάνε ;
Ασύνδετα η αρχή και το τέλος που μας έμειναν.
::yes.:: ::yes.:: | |
 |
