| |
Ο Νους ήτανε ένας πολύ αγαπητός νέος…
Όλοι οι χωριανοί θέλανε την παρέα του…
Όλοι επικαλούνταν ότι τον είχαν φίλο
και κατηγορούσαν χλευάζοντας τους αλλους ότι ούτε καν τον ξέρουν…
Κάποτε αυτός βρήκε τη Γνωση…
Την ερωτεύτηκε πολύ…
Πάρα πολύ…
Και εκέινη όμως…
Χωρίς αυτή αισθανόταν ανήμπορος...ακόμα περισσότερο εκείνη…
Από τότε ήτανε συνέχεια μαζί…
Ο κόσμος του χωριού έλεγε: όπου ο Νους και η Γνώση…
Τώρα που ήτανε ζευγάρι, οι χωριανοί θέλανε ακόμα πιο πολύ την παρέα τους!
Κομπάζανε ότι τους ξέρουν
ότι κάθε μέρα τους κάνουν το τραπέζι…
Κάποιοι από αυτούς λέγαν την αλήθεια…
κάποιοι άλλοι όχι…
Ξεκίνησαν και μαλώνανε ποιος λέει την πιο πολύ αλήθεια…
Άρχισαν τα βαριά τα λόγια
και πες ο ένας…
και πες ο άλλος…
πιαστήκανε στα χέρια…
Χτυπήθηκαν με μίσος
και έπειτα πιο δυνατά…
και πιο δυνατά…
Και ζημιές κάνανε…
και το χωριό στο τέλος…
κάηκε…
Κάποιος άκουσε χρόνια μετά,
τον Νου να λέει σε ένα καφενείο...
....σε ένα άλλο χωριό,
για το κακό που είχε γίνει τότε…
πως... ίσως όλα να είχαν αποφθεχθεί
αν έστω κάποιοι από τους χωρικούς
είχαν γνωρίσει την Παιδεία…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
