Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κρυμμένες σελίδες
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κρυμμένες σελίδες
 οι λέξεις μου,γράμμα προς γράμμα,γίνονται σταγόνες βροχής που αντανακλούν την ψυχή μου...
 

Διάβαζες την ψυχή μου,ανυπόμονα,με βιάση
Γύρισες σελίδα πιάνοντας κατά λάθος δυό φύλλα
Δεν το αντιλήφθηκες,η σύνέχεια είχε λογικό ειρμό
Αισθάνθηκα τις κρυμμένες σελίδεςνα τρίζουν παράξενα
Σα να ζωντάνευαν οι ρωγμές του είναι μου,
τα κοφτερά μου βράχια
Οι σελίδες μεγάλωσαν,άνοιξαν ένα μεγάλο φαράγγι
κι οι λέξεις έγιναν σκοτάδι από μελάνι
τρεμόπαιαζαν στην αστροφεγγιά της νύχτας σου
Μία πνοή ψυχάνεμου σε άγγιξε,δεν το νιωσες
Οι φωτεινοί παλμοί τους δεν έφτασαν στο βλέμμα σου
Άγρυπνος φάρος ήτανε,που θα απέτρεπε κάθε κίνδυνο
στα σκοτάδια και στις τρικυμίες σου
Πετούσε η ψυχή μου,ανάλαφρη,ντυμένη αλεξίπτωτο φόρεμα
Κατέβαινε στη νύχτα σου γεμάτη αεράκι της αυγής
Σου έφερνε τις λέξεις των κρυμμένων σελίδων
Λέξεις από φως και άρωμα και ήχο και χρώμα
Δεν άφησες να πλημμυρίσεις την μέθη τους
Οχυρώθηκες στην ξυπνητή σου ονειροπόληση
Κι έμεινε ο αριθμός των σελίδων να δείχνει ανάμεσά μας
τις χιλιομετρικές μας αποστάσεις


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

είμαστε ο καθρέπτης όπως και το πρόσωπο μέσα του...είμαστε πόνος και αυτό που θεραπεύει τον πόνο...
 
ΑΙΟΛΟΣ
31-10-2006 @ 14:53
Πετούσε η ψυχή μου,ανάλαφρη,ντυμένη αλεξίπτωτο φόρεμα
Κατέβαινε στη νύχτα σου γεμάτη αεράκι της αυγής
Σου έφερνε τις λέξεις των κρυμμένων σελίδων
Λέξεις από φως και άρωμα και ήχο και χρώμα

Πολύ όμορφο το ποίημα σου Storm...
Σαν αεράκι της αυγής...
::smile.::
horseman
31-10-2006 @ 15:07
Ομορφο...
Ταξιδιάρικος ο λόγος σου...
angelface(sweetaki_girl)
31-10-2006 @ 15:12
Συμφωνώ με τα παραπάνω..
Καλό βράδυ...
damoulis
31-10-2006 @ 15:16
''Πετούσε η ψυχή μου,ανάλαφρη''
πολυ ομορφο!!! ::yes.::
sirena
31-10-2006 @ 15:42
Τούτες ακριβώς τις σελίδες, τις αδιάβαστες, τις παραπεταμένες, πάρ'τες και καν'τες φτερά, βράχους, ύμνους, πατα στα δάκρυα και χτίσε το χαμόγελο... σου αξίζει τόση ευτυχία καρδια μου....

Ακόμη και τα θρύμματα της ψυχής σου είναι μπουμπούκια ρόδα, λευκα. Την αγάπη μου. Καληνύχτα.
MARGARITA
31-10-2006 @ 15:58
Διάβαζες την ψυχή μου,ανυπόμονα,με βιάση.....

Πολύ ωραίο ....μου αρέσουν τα πικρόγλυκα Στορμ...μου άρεσε το ταξίδι
την καλησπέρα μου ::smile.::
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
31-10-2006 @ 16:03
Πολύ όμορφο Storm.......
Αστεροτρόπιο (Jeny)
31-10-2006 @ 16:56
................πολύ όμορφο storm.
ΚαΤερίνη
31-10-2006 @ 17:05
Πολύ πολύ όμορφο!! ::yes.:: ::yes.::
justawoman
31-10-2006 @ 17:38
Ξέρεις πως πάντα απολαμβάνω να σε διαβάζω
καλό μας μήνα
::smile.::
φέρελπις
31-10-2006 @ 17:45
"Κι έμεινε ο αριθμός των σελίδων να δείχνει ανάμεσά μας
τις χιλιομετρικές μας αποστάσεις"

Όμορφο.Μ'αρέσει.
Ηλιαχτίδα
31-10-2006 @ 22:51
υπέροχο το "φαράγγι" σου...... ::smile.::
Nocturna_
01-11-2006 @ 01:16
Αυτές οι λέξεις..
Σα παιδάκια που μείναν ορφανά..
Και μονίμως αναζητούν καταφύγιο..

Γλυκύτατα πονεμένο..
Mou_sou
01-11-2006 @ 12:19
*Λέξεις από φως και άρωμα και ήχο και χρώμα
Δεν άφησες να πλημμυρίσεις την μέθη τους
Οχυρώθηκες στην ξυπνητή σου ονειροπόληση
Κι έμεινε ο αριθμός των σελίδων να δείχνει ανάμεσά μας
τις χιλιομετρικές μας αποστάσεις*

Διαβάζοντας ένιωσα
Πως Κάποιος σου έσβησε το Φως......
Κρίμα έχασε τον παράδεισο.

Λέτα.
storm
01-11-2006 @ 15:14


Το Φως όταν υπάρχει,όσες φορές και να σβηστεί
ξανά ανάβει Λέτα.
Ο παράδεισος όταν χαθεί,χάνεται για πάντα...


AETΟΣ
02-11-2006 @ 22:58
Πολυ ομορφο!
::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο