Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Εισ Μνημη Του Πατερα Μου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269434 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Εισ Μνημη Του Πατερα Μου
 Σήμερα κλείνουν δυό χρόνια πού ο πατέρας μου μας άφησε και τό ένιωσα σωστό νά γράψω κάτι γιαυτόν έτσι σάν μνημόσυνο καί καλό μήνα σε όλους
 
ΕΙΣ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ

Ένα βραδάκι στό σταθμό
Πηγαίνω γιά το τρένο,
Και το μυαλό μου κάλπασε
Χωρίς κανένα φρένο.

Στήν γειτονιά μου την παλιά
Πού έχω μεγαλώσει,
Στά παιδικά μου όνειρα
Εκεί πού έχουν ριζώσει.

Μέ πήρε πάλι σήμερα
Εκεί ο λογισμός μου,
Γιά να τόν δώ έτσι νοερά
Τόν κύρη τόν δικό μου.

Τόν είδα καί καθότανε
Στού τραπεζιού τήν άκρη,
Και δίπλα του η μάνα μου
Και πίνανε κρασάκι.

Καί μείς τριγύρω τά παιδιά
Ήμασταν όλα έξι,
Κι άν αταξίες κάναμε
Δέν μάς τις είχε βρέξει.

Η μάνα πάντα φώναζε
Αλλά αυτός γελούσε,
Πάντα έδινε συμβουλές
Ποτέ δέν μας κτυπούσε.

Έφερνε παραδείγματα
Έλεγεν παραμύθια,
Αλλά σάν μεγαλώσαμε
Μάς βγήκαν όλ΄αλήθεια.

Μέ όλ΄αυτά μάς δίδασκε
Με τίς παραβολές του,
Αλλά καί μείς δέν βγέναμε
Από τις συμβουλές του.

Εγώ με τόν πατέρα μου
΄Ημασταν πάντα φίλοι,
Πικρό λόγο δέν άκουσα
Απ΄τα δικά του χείλη.

Περάσανε χρόνια πολλά
Πού είμουν μακριά του,
Αλλά κάτι με τράβαγε
Νά πάω πιά κοντά του.

Είχα ένα προέσθημα
Ήθελα να τόν δώ,
Καί να τού πώ από κοντά
Πόσο τόν αγαπώ.

Τό δυό χιλιάδες τέσερα
Ήτανε τόν φλεβάρη,
Στό αεροπλάνο μπένουμε
Στήν Κύπρο να μάς πάρει.

Να περιγράψω δέν μπορώ
Τι ένιωσα κοντά του,
Σάν τότες πού ήμουνα παιδί
Μπήκα στήν αγγαλιά του.

Περάσαμε όλοι μαζί
Με γέλια δύο μήνες,
Λίγο καιρό πού έφυγα
Στούς ουρανούς επήγε.

Δυό χρόνια τώρα πέρασαν
Από τον θάνατο του,
Καί γώ ακόμα δέ είδα
Τόν τάφο τόν δικό του.

Αυτό είναι τό τίμημα
Στήν ξενιτιά που ζούμε,
Χάνομε αδέλφια καί γονείς
Χωρίς να τούς ιδούμε.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Οικογένεια
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

natalia mitsiou
 
MARGARITA
01-11-2006 @ 06:47
Μνημόσυνο για τον γονιό που δεν ξεχνιέται Ναταλί μου....να τον θυμάσαι
καλό μήνα να έχεις κορίτσι μου και καλή ζωή ::love.::
Τσακίρη Χαρά
01-11-2006 @ 06:55
Νομιζω οτι σου χαμογελαει περηφανος απο τα ψηλα σαλόνια και διαβάζει δακρυσμένος αυτα που του γράφεις.......

Να ΄σαι γερη να τον θυμάσαι........ ::love.::
Ηλιαχτίδα
01-11-2006 @ 07:09
Να εισαι καλά και να τον θυμάσαι πάντα με αγάπη και μονο ::love.::
smaragda
01-11-2006 @ 07:49
oσο χρονος μας κυλα αυτη ειναι η ζωη μας
αγαπημενουσς να χανουμαι να μην ειναι πια μαζι μας
τον εχασες μια φορα στην ξενιτια σαν πηγες και δευτερη στους ουρανους να φευγει δεν τον ειδες
μα τωρα εκει απο ψηλα θα ναι παντα κοντα σου να σου πω ενα μυστικο ειναι πολυ κοντα
εχει κρυφτη σε μια γωνια και εκει μενει γιατι ειναι ωραια
μεσ την καρδια σου βρισκεται και κανεται παρεα!!!! ::smile.::
CHЯISTOS P
01-11-2006 @ 08:05
Δάκρυα, χαρά και λύπη
Αγάπη, δυστυχία
Μιζέρια, ή ευτυχία
Τίποτα δεν μας λείπει

Όλα μας τα ‘ριξε ο Θεός
Με περισσή φροντίδα !
Μα ένα ρυθμίζεται από μας
Κι αυτό είναι η ΕΛΠΙΔΑ !

Καλό μήνα καλή μας Αγράμπελη, να τον θυμάσαι ! Το καλύτερο μνημόσυνο ...
ΑΙΟΛΟΣ
01-11-2006 @ 09:21
Να είσαι καλά Ναταλία μου να τον θυμάσαι…
Καλησπέρα…
::smile.::
Αγνή
01-11-2006 @ 09:42
Αγράμπελη.............
Ο πατέρας μου έφυγε πριν
από έναν χρόνο.
Μη μιλάς γιά ξενιτειά....
..................
Να ΄σαι καλά.
marakos1948
01-11-2006 @ 10:05
υποκλίνομαι στην μνήμη του και σε μια ευγενικη ψυχούλα που τον τιμά
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
01-11-2006 @ 10:55
Αυτό είναι τό τίμημα
Στήν ξενιτιά που ζούμε
Χάνομε αδέλφια καί γονείς
Χωρίς να τούς ιδούμε

Δεν μπορεί κανείς να σας τους πάρει
μέσα απ' την ψυχή. ::yes.::
ΠΡΩΤΑΡΗΣ
01-11-2006 @ 11:21
Ναταλία μου, τον έχεις στην ψυχή σου, στην πιό ζεστή γωνίτσα της και αυτός σου χαμογελάει, περήφανος για σένα...... ::yes.::
Να 'σαι καλά κοπέλα μου.. ::smile.::
« Ακρόνειρο »
01-11-2006 @ 15:04
Ξέρω καλά απο το "φευγιό"

Κορίτσι μου ο Μπαμπάς έχει κάνει κι αυτός σχόλιο..
Αλλά δε το βλέπουν όλοι.

Καλό μήνα.
agrampeli
02-11-2006 @ 03:05
Σάς ευχαριστώ ΄ολους παιδιά μέσα απ΄τήν καρδιά μου ::smile.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
02-11-2006 @ 03:53
::smile.::
Schatzi
02-11-2006 @ 07:59
Να εισαι παντα καλα να τον θυμασαι και να τον αγαπας. . .
psyxanemisma
02-11-2006 @ 11:45
η σκέψη κάνει νήματα
με τα δικά σου αισθήματα
στεφάνι τώρα πλέκει
σε κείνον που σε βλέπει...

πάντα να χαμογελά στη σκέψη σου....
AETΟΣ
02-11-2006 @ 22:50
Νασαι καλα να τον θυμασαι....

καλημερα και καλο μηνα να εχεις
::smile.::
Ιουλιβέρτιος
03-11-2006 @ 15:43
Είναι παρήγορο που έμεινε η αγάπη... έτσι δεν είναι;
agrampeli
04-11-2006 @ 02:16
Νάστε καλά παιδιά καί σάς ευχαριστώ όλους ::smile.::
Άγγιγμα Ψυχής.. Νοήμα Ζωής
05-03-2007 @ 11:05
Πολύ συγκινητικό ποιήμα με έκανε να δακρύσω ::cry.::
Ναταλία ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο