| |
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ;
ΣΕ ΠΛΗΓΩΣΑ ΞΑΝΑ...
ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΔΙΧΩΣ ΝΟΗΜΑ
ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ
ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΟΥ ΑΠΛΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΟΧΕΣ ΟΛΕΣ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ
Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ ΑΔΕΙΑΣΕ
ΚΑΙ Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΣΟΥ ΠΕΘΑΙΝΕΙ
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ;
ΜΙΑ ‘ ΣΥΓΝΩΜΗ’ ΕΝΑ ‘ ΜΕΙΝΕ’ ΕΝΑ ‘Σ΄ΑΓΑΠΩ’
ΙΣΩΣ ΣΕ ΠΕΙΣΟΥΝ... ΙΣΩΣ ΣΕ ΠΕΙΣΟΥΝ
ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΣΕΝΑ
ΤΑ ΛΑΘΗ ΚΥΡΙΕΥΟΥΝ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ
ΚΑΙ Η ΝΥΧΤΑ ΠΟΝΑΕΙ ΞΑΝΑ
ΕΣΥ ΝΙΩΘΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΕΝΟΧΗ
ΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΦΕΡΩ;
ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΜΕ ΧΕΡΙΑ ΑΔΕΙΑΝΑ
ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΓΩ ΓΚΡΕΜΙΣΑ
ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΕΜΙΖΑΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΕ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗΣΕΣ
ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΓΩ ΘΑ ΣΕ ΑΓΑΠΗΣΩ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
