Μαρία Χ.
07-11-2006 @ 02:37 | ..."τίποτα απ’ τη συνήθεια δεν υπάρχει πιο άγριο
αυτή με βάζει σε κελιά με κλει στα σίδερα" ...
Έτσι ακριβώς είναι... τέλειο είναι όλο το ποίημά σου... καλημέρα Χρήστο...
| |
Ιουλιβέρτιος
07-11-2006 @ 03:15 | Καλημέρα. Πολλές δυνατές σκέψεις, συμπυκνωμένες.
Μ' αρέσει που πάντα έχεις τέτοιες στα ποιήματά σου. | |
MARGARITA
07-11-2006 @ 03:31 | κι όμως το βλέμμα μου όταν στρέψω προς το άπειρο
ξυπνάνε μέσα μου οι ελπίδες οι αλευτέρωτες
σαν προς την θάλασσα ν’ ανοίγω ένα παράθυρο
σαν να υποδέχομαι νηοπομπή από έρωτες ....
Εικόνες...χρώματα...σημάδια....άρωμα Χρήστου ψυχή και σώματι...
την καλημέρα μου ::smile.:: | |
agrampeli
07-11-2006 @ 05:17 | πολύ ωραίο ::smile.:: | |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
07-11-2006 @ 06:00 | κι όμως το βλέμμα μου όταν στρέψω προς το άπειρο
ξυπνάνε μέσα μου οι ελπίδες οι αλευτέρωτες
σαν προς την θάλασσα ν’ ανοίγω ένα παράθυρο
σαν να υποδέχομαι νηοπομπή από έρωτες
Τι να πιάσω και τι να αφήσω χρήστο,
όλο είναι υπέροχο. ::up.:: | |
Ζήνωνας
07-11-2006 @ 06:22 | Πολύ ωραίο και ο τίτλος του μας τα λέει όλα.
Ένα ολοκληρωμένο δημιούργημα από όλες τις απόψεις.
Προσωπικά εμένα με κέρδισες.
Καλή συνέχεια και καλή σου μέρα. | |
Τσακίρη Χαρά
07-11-2006 @ 08:00 | Υπέροχος οπως παντα εισαι Χρηστο!!!
Το συγκεκριμενο το λάτρεψα!!! | |
damoulis
07-11-2006 @ 08:42 | παρα πολυ ωραιο Χρηστο μπραβο! ::wink.:: | |
nioufaro
07-11-2006 @ 09:54 | ερωτικό ρομαντικό με τάσεις περίεργης αισιοδοξίας
και με γλυκόπικρο τελείωμα...πολύ όμορφο | |
ΑΙΟΛΟΣ
07-11-2006 @ 12:41 | ποτάμι τρέχουν απ’ τα μάτια μου τα δάκρυα
κάθε που θυμηθώ τα όνειρα που απέλασα
πάντα για αυτά φυλάω στην καρδιά μιαν άκρια
κι ας προφασίζομαι πως όλα τα ξεπέρασα
Εξαίρετο Χρήστο…
Καλησπέρα…
::smile.:: | |
TAS
07-11-2006 @ 13:22 | μα πριν ξεπροβοδίσω καν τον προηγούμενο
σ’ ένα άλλον δίνομαι ψυχή μαζί και σώματι
::smile.:: | |
 |
