Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: μια απαραίτητη επανάληψη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130539 Τραγούδια, 269404 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 μια απαραίτητη επανάληψη
 
Εδώ σαν ήρθαμε η μάνα μου ξενόραβε
ξενόπλενε τις νύχτες ξενοζύμωνε
με μια δραχμή την παναγιά ασήμωνε
του κόσμου τ' αποφόρια όλα φόραγε

Τι κι αν στην Πόλη ήτανε αρχόντισσα
με σπίτι δίπατο, γεράνια στα χαγιάτια της
εδώ δεν σταματήσανε τα μάτια της
να κλαιν που δεν της μίλαγε η γειτόνισσα

σαν μου 'λεγε για τα νερά στο Βόσπορο
γαλήνευαν τα μάτια της και γέλαγαν
μα φουρτουνιάζανε σαν μάθαινε πως μ' έλεγαν
μες το σκολειό οι συμμαθητές τουρκόσπορο

με χάιδευε και τις σιωπές μου έλυνε
και μου 'λεγε: μην κλαις και θα αποδείξουμε
πως όπου ρίζες κι αν απλώσουμε κι αν ρίξουμε
πιο Έλληνες εμείς κι από τους Έλληνες

η μάνα μου ιστορία δεν διδάχτηκε
μα ήξερε ποιοι φταίγαν , ποιοι πληρώσανε
κι αυτούς που τις ζωές εξαργυρώσανε
στο μαύρο της μαντήλι καταράστηκε…




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
angelface(sweetaki_girl)
07-11-2006 @ 15:13
Ουψ..Συλλυπητηρια..
Dimitri Favvas
07-11-2006 @ 17:18
Πονεμένο και αληθινό Χρήστο
MARGARITA
07-11-2006 @ 17:51
Σαν μνημόσυνο να έκανες της νόνας μου το νοιώθω Χρήστο...
από την Πόλη και εκείνη ίδια μοίρα με του φίλου σου την μητέρα...
Καλό της ταξίδι και καλή αντάμωση με την νόνα Μαρίκα...
πολλά θα έχουν να πουν οι αρχόντισσες...
Υποκλίνομαι...
Αγνή
07-11-2006 @ 20:04
.....η μάνα αναντικατάστατη.....
.....να ΄σαι καλά.
agrampeli
08-11-2006 @ 04:36
με χάιδευε και τις σιωπές μου έλυνε
και μου 'λεγε: μην κλαις και θα αποδείξουμε
πως όπου ρίζες κι αν απλώσουμε κι αν ρίξουμε
πιο Έλληνες εμείς κι από τους Έλληνες

Ο Θεός ας την αναπαύσει σε τόπο χλοερό
χρηστος καραμανος
15-01-2010 @ 04:28
::up.:: ::up.:: ::up.::
Ναταλία...
15-01-2010 @ 05:20
με χάιδευε και τις σιωπές μου έλυνε
και μου 'λεγε: μην κλαις και θα αποδείξουμε
πως όπου ρίζες κι αν απλώσουμε κι αν ρίξουμε
πιο Έλληνες εμείς κι από τους Έλληνες

Να ζείς να τους θυμάσαι ::angel.::
ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ
15-01-2010 @ 10:41
καταπληκτικό!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ανατολικός
15-01-2010 @ 12:01
κι αυτούς που τις ζωές εξαργυρώσανε
στο μαύρο της μαντήλι καταράστηκε…

νομίζω ότι έχω ένα ντεζά βου , οπότε θα επαναληφθώ ...

το δίστιχο αυτό τρομακτικά μεγαλειώδες ... ! και το υπόλοιπο φυσικά πολύ ωραίο ...

::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο