Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131173 Τραγούδια, 269557 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Θάνατος ήταν και πέρασε
 Η ζωή δεν έχει έλεος σαν τα παιδιά, ούτε φιλίες σαν την ποίηση. Κι ο κόσμος μοιάζει της μητέρας μου: αγαπημένος και χαμένος για πάντα (Τ. Λειβαδίτης)
 
Ετοιμάζεται η συννεφιά να κατέλθει.
Επιτέλους γνώριμα τα εδάφη
Είδες που στα ‘λεγα ήλιε μου
Δεν κάνουν όνειρα στη μέση του χειμώνα
δεν τριγυρίζουν έτσι οι εύθραυστες στιγμές
ξέντυτες, ανοχύρωτες στην κάθε ανάγκη
που σου χτυπά μεσάνυχτα την πόρτα
Θάνατος ήταν… και πέρασε

Τι να περισώσεις από έναν θάνατο;
Βρέχει, ανοίγεις το ραδιόφωνο
και ταξιδεύεις… People are strange
Α ναι, εκείνες οι τρύπιες ώρες
που άφηναν στάλες αναμονής
να κυλούν στα τζάμια
κι έκαναν την άγνοια αρετή
και την ανάγκη ελπίδα

Μεγάλωσα πολύ ήλιε μου
για να σου επιτρέπω να βαφτίζεις
τον ουρανό, πατρίδα
τον άνεμο, ταξίδι
τα δάκρυα, βροχή
και την ανάγκη, έρωτα

Μη λοιδορείς την ενδοσκόπηση σαν κάτι ανούσιο
κι αναπολείς τις μακρινές εικόνες
σαν τις σκιές που μακραίνουν τ’ απογεύματα
πριν να αποδημήσουν στη νυχτερινή τους γοητεία.

Κι αν από κάθε γυρισμό, φτάνεις λιγότερος
είσαι ακόμα αρκετός για να χωρέσεις
πολλαπλούς θανάτους... ήλιε μου.
Έχεις πολλά ακόμα να κερδίσεις και να χάσεις
Μόνο μην είσαι πρόωρα αισιόδοξος
και πρόσκαιρα ανοιξιάτικος,
γιατί καμιά μου σκέψη δε σε αθωώνει
ούτε σε κάνει πιο υπαρκτό από άλλους
ομότιμους θανάτους.

Θάνατος ήσουν… και πέρασες



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 25
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Black forest
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
χρήστος
13-11-2006 @ 05:19
πολύ πολύ όμορφο

που σου χτυπά μεσάνυχτα την πόρτα.
Θάνατος ήταν… και πέρασε
ΤΟΞΟΤΗΣ
13-11-2006 @ 05:35
Καλή σου εβδομάδα Στέλλα,
"""""Έχεις πολλά ακόμα να κερδίσεις και να χάσεις""""""

Κρατώ αυτό γιατί μέχρι πριν λίγο καιρό ήξερα μόνο να μην χάνω.
Μ΄ άγγιξες πάλι με την υπέροχη πέννα σου.
Καλό απόγευμα και να 'σαι καλά. ::love.::
KTiNoS
13-11-2006 @ 05:40
na peis tou Libadith , ama ton deis ... oti o KTiNaNTHRwPoS leei ... ORSE !
Diafwnw rizika !
ΕΛΠΙΔΑ
13-11-2006 @ 06:14
θανατος ήσουν και πέρασες...συνήθως κάτι τλετοιες λέξεις υποσεινήδητα τις αντιμετωπίζουμε με μισό μάτι..
ε εγώ δεν ήθελά με το γραπτό σου να περάσει..
άψογο!
τη καλημέρα μου κιόλας! ::yes.::
agrampeli
13-11-2006 @ 06:16
::smile.::
Εκάτη
13-11-2006 @ 06:25
με αγγίζει τόσο πολύ...να είσαι καλά!
MARGARITA
13-11-2006 @ 06:41
Μεγάλωσα πολύ ήλιε μου
για να σου επιτρέπω να βαφτίζεις
τον ουρανό, πατρίδα
τον άνεμο, ταξίδι
τα δάκρυα, βροχή
και την ανάγκη έρωτα.

Κρατώ αυτούς τους στίχους σου ομορφιά δικούς μου...με άγγιξε στα μέσα...μέσα μου το ποίημα σου...την ::love.::
ΑΙΟΛΟΣ
13-11-2006 @ 07:22
Μεγάλωσα πολύ ήλιε μου
για να σου επιτρέπω να βαφτίζεις
τον ουρανό, πατρίδα
τον άνεμο, ταξίδι
τα δάκρυα, βροχή
και την ανάγκη έρωτα.

Στέλλα πάντα σε διαβάζω κι απολαμβάνω τα γραπτά σου…
Τούτο εδώ και ειδικά οι παραπάνω στίχοι θεωρώ πως είναι από τα καλύτερα που διάβασα…
Να είσαι καλά…
::smile.::
guesswho
13-11-2006 @ 07:28
Τί; Περίμενες πως δε θα πήγαινε στα αγαπημένα; ::wink.::
Άθη Λ.
13-11-2006 @ 07:29
Κυρία μου.. τα Σέβη μου.. ::love.::
justawoman
13-11-2006 @ 08:00
Στιχοφίλοι μου καλησπέρα σας... επανέρχομαι δριμύτερη μετά από ολιγοήμερη παύση... σαν τον χειμώνα κι εγώ ::wink.::
Εύχομαι καλό απομεσήμερο σε όλους

Κτήνος, κι εγώ "διαφωνώ με ότι λες, θα υπερασπίζομαι όμως πάντα το δικαιωμά σου να το λες" Ο Λειβαδίτης είναι πολύ Μεγάλος και πολύ νεκρός πια, για να θορυβηθεί απ' την αντίδρασή σου... αν και φαντάζομαι ότι κι εκείνος θα χαμογελούσε
::smile.::
Ιουλιβέρτιος
13-11-2006 @ 08:07
Καταπληκτικό κλείσιμο. Πολύ όμορφο.
~ Εφυγα ~
13-11-2006 @ 08:33
Θάνατος ήσουν και πέρασες.......
ΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ.-
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
13-11-2006 @ 09:13
Με βρήκες σε άτιμη στγμή και με μαχαίρωσες. ::yes.::
storm
13-11-2006 @ 09:37
Είδες που στα ‘λεγα ήλιε μου!
Δεν κάνουν όνειρα στη μέση του χειμώνα
δεν τριγυρίζουν έτσι οι εύθραυστες στιγμές
ξέντυτες, ανοχύρωτες στην κάθε ανάγκη
που σου χτυπά μεσάνυχτα την πόρτα.
Θάνατος ήταν… και πέρασε

Κι αν από κάθε γυρισμό, φτάνεις λιγότερος
είσαι ακόμα αρκετός, για να χωρέσεις
πολλαπλούς θανάτους... ήλιε μου.
Έχεις πολλά ακόμα να κερδίσεις και να χάσεις

People are strange when you are a stranger........................

::smile.::


justawoman
13-11-2006 @ 10:53
Όσοι ενδιαφέρονται ας ρίξουν μια ματιά, νομίζω αξίζει

http://www.anemologio.gr/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&p=10993#10993

TAS
13-11-2006 @ 12:04
Η αγάπη είναι ο φόβος που μας ενώνει με τους άλλους.
Όταν υπόταξαν τις μέρες μας και τις κρεμάσανε σα δάκρυα
Όταν μαζί τους πεθάνανε σε μιαν οικτρή παραμόρφωση
Τα τελευταία μας σχήματα των παιδικών αισθημάτων
Και τι κρατά τάχα το χέρι που οι άνθρωποι δίνουν;
.....................................................................................................
Πεθαίνουμε τάχα για τους άλλους ή γιατί έτσι νικούμε τη ζωή
.....................................................................................................
Γιατί η σιωπή μας είναι ο δισταγμός για τη ζωή και το θάνατο.

Μανόλης Αναγνωστάκης
Εποχές 3
« Ακρόνειρο »
13-11-2006 @ 14:44
Λατρεμένο παιδί!

Καλησπέρα.
AETΟΣ
13-11-2006 @ 15:32
Πολυ ομορφο!
καλησπερα ::smile.::
seizeTHEday
13-11-2006 @ 15:33
Οι εικόνες σου είναι τόσο αληθινές και δυνατές...
Μπράβο σου Στέλλα.

Καλό σου βράδυ και μια υπέροχη βδομάδα σου εύχομαι!
::smile.:: ::yes.::
justawoman
13-11-2006 @ 18:10
Καλημέρα και στους βραδυνούς επισκέπτες.
Αυτή η νύχτα χάσκει ανένδοτη στο παρελθόν και τριγυρίζει τα φεγγάρια της στο μέλλον!

καλό μας ξημέρωμα
::smile.::
Αγνή
13-11-2006 @ 18:42
.....γιατί καμιά μου σκέψη δε σε αθωώνει....
Εξαίρετος μονόλογος!
Δοκιμάζεσαι αν υπάρχεις
με δόλωμα εσένα....
neyro
14-11-2006 @ 01:55
υπεροχο στελλα !
τα σεβη και την καλημερα μου! ::smile.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
14-11-2006 @ 18:16
Το δημιούργημά σου μέσα μου τρύπωσε.
::love.::
ΑΜΕLIE
15-11-2006 @ 09:11
Επειδή μόλις ανάρρωσα από έναν τέτοιο θάνατο νομίζω ότι καταλαβαίνω τι εννοείς...Περαστικά συλλήβδην!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο