| |
Είναι στιγμές που τα όνειρα σε πληγώνουν
Οι ελπίδες κι προσδοκίες τελειώνουν
Τα νεύρα σπάνε, αλλάζεις , την καρδιά σου σκληραίνεις
Ξεσπάς είναι λάθος κι αυτοί που αγαπάς το πληρώνουν
Στο δρόμο σου λακκούβες εμπόδια πολλά
Δεν τα αποφεύγεις τα βήματα σου γεμίζουν βρωμιές
Συνεχίζεις –δεν εμπιστεύεσαι κανέναν
Ότι εμπιστευτικές είναι μια απτής ψυχής σου πληγές
Τα λόγια τους τα ακούς μα δεν τα προσέχεις
Τα γράμματα τους τα διαβάζεις και μετά τα πετάς
Ξεσπάς τους προσβάλεις –τώρα ποια δεν αντέχεις
Τίποτα δεν χάριζες δεν γυρίζεις πίσω ,δεν ξεχνάς
Πού είσαι?ποιος είσαι?ποιος ήσουν?
Τι γνώρισες ?τι γνώρισαν ?τι ήσουν
Λυγίζεις να δούμε απτό χέρι ποιοι θα σε κρατήσουν
Και σου ξαναπάρουν το φως και στο σκοτάδι σαφήσουν
Πόσο αγαπάς τον άνθρωπο συνέχεια για εκείνον γράφεις
Που είναι ο εαυτός σου ? για αυτόν δεν νοιάζεσαι
Η αυτογνωσία σου σε έκανε τόσα να πάθεις
Ξέχνα ποιος είσαι* αυτό χρειάζεσαι………..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
