| |
Σε ύπνο βαθύ κι ανήσυχο,
Η μορφή σου
στοιχειώνει εφιάλτες
που όνειρα γίνονται
Γλυκές νότες η φωνή σου
όταν λόγια που λάτρεψα ξεστομίζει.
Μα το πρωί πικρό
σαν νιώθω
πως ήταν απλά ανάμνηση
φανταστικών καταστάσεων.
Δε με ενοχλεί,
έστω και στα όνειρα
μου αρκεί που σε ζω,
κι ας προσπαθώ να τα ξεχάσω κάθε πρωί...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
