| |
ξημερώνει κυριακή
κι εγώ σ'ένα παράθυρο αντικρύζω
τον ήλιο π'ανατέλει σαν τελία
και τις ακτίδες του να μοιάζουν με γραμμές
κι ο ουρανός το χρώμα σου να παίρνει
και μ'ένα φλογερό φουστάνι να χορεύεις
σαν φάρος που κτυπάει αναλαμπές
να με τυφλώνεις και στο όνειρο να σβήνω
κι ενα τσιγάρο ανάβω και στρίβω τον καπνό
και σαν φουμάρω να τυλίγει το κορμί σου
κι ενα νερό τόσο 'δα αλμυρό
τα κρυφά μου όνειρα να πλύνει
κι ενα σημάδι ψάχνω απάνω στον ήλιο αυτό
ένα σημάδι που ν' ανάβει τη ζωή μου
κι εσύ σαν μπαλαρίνα να γελάς
και ν' ακουμπάς μπροστά μου τη στοργή σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
