meliviotis
23-11-2006 @ 03:14 | Πολύ βαθυστόχαστο!!!1 Μπράβο, Χρήστο! Μου άρεσε! ::up.:: | |
Δήμητρα
23-11-2006 @ 03:14 | Καλημέρα Χρήστο.
Μου έλειψε,ομολογώ,η θυμωμένη σου γραφή...
Είναι ολόκληρο μια κραυγή.
Πολύ δυνατό και πολύ αληθινό.
Υπέροχος πάντα.
| |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
23-11-2006 @ 03:24 | κι εγώ πώς να βαδίσω εμπρός με τροχοπέδη το φόβο του άγνωστου
αφού της σκέψης μου οι Πυθίες είναι σε λήθαργο βαθύ
στα κόκκινα φαράγγια της οπισθοδρομούσας θύμησης
Κι όμως πρέπει....
Τα ποιήματά σου θα μείνουν ανεξίτηλα στον χρόνο. ::yes.:: | |
justawoman
23-11-2006 @ 05:58 | Εγώ μια ασφυξία την έπαθα... ομολογουμένως
σαν να ξύπνησα στη Φλώρινα... ουφ
Έχει την ικανότητα της υποβολής αυτό το γραπτό!!!
::smile.:: | |
silmariel
23-11-2006 @ 07:09 | Έγραψες.. | |
guesswho
23-11-2006 @ 07:28 | Όταν λες αυτόματη γραφή Χρήστο εννοείς σαν αυτούς που υπνωτίζονται και γράφουν σαν τρελοί και μετά σου λένε το μέλλον;
Να το εκμεταλλευτείς βρε αν έχεις τέτοιο ταλέντο! ::razz2.::
Σοβαρά τώρα...καταπληκτικό αυτό που έγραψες...καλησπέρα! ::love.:: | |
storm
23-11-2006 @ 10:04 |
Με justawoman ,απόλυτα.
::smile.::
| |
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
23-11-2006 @ 12:40 | Καταπληκτική η γραφή σου! Μου άρεσε ιδιαίτερα.... | |
Spartinos
23-11-2006 @ 12:49 | κι εγώ πώς να βαδίσω εμπρός με τροχοπέδη το φόβο του άγνωστου
αφού της σκέψης μου οι Πυθίες είναι σε λήθαργο βαθύ
στα κόκκινα φαράγγια της οπισθοδρομούσας θύμησης
ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΧΡΗΣΤΟ | |
agrampeli
24-11-2006 @ 05:36 | πολύ ωραίο ::smile.:: | |
 |
