| |
| | Ανθρωπάκος |  | | | http://outopios-kostas.blogspot.com/ | | |
Πες μου ανθρωπάκο, για την ζωή που ζεις.
Πες μου την αλήθεια, ψέμα να μην μου πεις.
Κι αν απορώ με σένα, που γέρασες νωρίς.
Χωρίς να πεις ποιος είσαι, χωρίς να το σκεφτείς.
Τα μάτια σου χαμηλωμένα, τα σέρνεις το πρωί.
Κι ωσότου να βραδιάσει, χάνεις μια ζωή.
Στο σπίτι σου γυρνάς αργά, ανοίγεις την Τιβί
Ολόκληρη η φαμίλια σου χαζή, μπρος στο κουτί.
Ο γιος σου από εσένα, έμαθε την ζωή.
Γι αυτό φοβάται τ’ όνειρο, να μην τσαλακωθεί.
Μα αν δεν του πεις τα όνειρα, είναι για τους τολμηρούς
Θα γίνει μια μάζα, μαζί με τους δειλούς.
Θα γίνει ανθρωπάκος, θα γίνει δουλικό
Τα μάτια του θα σέρνει στο αφεντικό.
Θα κάνει και εκείνος, παιδί που θα του μοιάζει
Να μην χαθεί η ράτσα, μα εμένα τι με νοιάζει;
Εγώ τα είπα τέλειωσα, έκανα το σωστό
Πες μου ανθρωπάκο, έχεις κάνα σκοπό;
Να αλλάξεις την ζωή σου, ξέρεις δεν είν’ αργά.
Ξύπνα απ’ τον λήθαργο και τράβηξε μπροστά.
Κλείσε την τηλεόραση, κλείσε το κουτί
Δώσε στην γυναίκα σου, ένα ζεστό φιλί.
Μίλησε στον γιο σου, να ξες δεν είν’ δειλός
Έχει ευκαιρία να γίνει, άνθρωπος κι αυτός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | outopios | | | |
|
Ηπειρωτης
23-11-2006 @ 11:18 | ::smile.:: kalhspera...polu wraio | | Spartinos
23-11-2006 @ 11:55 | ΟΜΟΡΦΟ ::smile.:: | | KTiNoS
23-11-2006 @ 11:55 | dhlwnw anagnwsths !
::up.:: | | Ηλιαχτίδα
23-11-2006 @ 12:02 | ΩΡΑΙΟΤΑΤΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΕ ::up.:: | | CHЯISTOS P
23-11-2006 @ 14:45 | Αγαπητέ Κωνσταντίνε, είπα να σου γράψω σχόλιο για το ωραίο ποίημά σου, αλλά μου βγήκε λίγο μεγάλο και το καταχώρησα ανεξάρτητο !
Σου το χαρίζω :
http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=38038 | | agrampeli
24-11-2006 @ 06:11 | Ο γιος σου από εσένα, έμαθε την ζωή.
Γι αυτό φοβάται τ’ όνειρο, να μην τσαλακωθεί.
Μα αν δεν του πεις τα όνειρα, είναι για τους τολμηρούς
Θα γίνει μια μάζα, μαζί με τους δειλούς.
πολύ ωραίο και σωστό ::smile.:: | | Viracotsa
26-11-2006 @ 16:53 | Ωραίο το ποίημα σου Κωνσταντίνε. Η σύγχρονη βιομηχανική κοινωνία απαιτεί να είμαστε μάζες ρομπότ που θα δουλεύουν υπακούοντας σε διαταγές για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε ή αλλιώς μας πετάει στο περιθώριο και στα διάφορα υποκατάστατα για να συνεχίσουμε να ζούμε σέρνοντας τα απομεινάρια μας. Δυστυχώς έχει γίνει υπέρτατη αξία μια καλή δουλειά και αρκετά λεφτά για να μπορούμε να ζούμε καταναλώνοντας προϊόντα. Η σαβούρα της TV και η παρόμοια κουλτούρα που προωθείται από τα κατά τα άλλα πολυφωνικά, πλουραλιστικά και ανοιχτά σε καινοτομίες κανάλια έχει αποχαυνώσει τους περισσοτέρους που κάνουν το λάθος να ανοίγουν κατά τύχη και να χαζεύουν στη TV. Το τραγικό όμως φίλε μου είναι ότι οι τύποι αυτοί που περιγράφεις στο ποίημα σου έχουν τόσο εθιστεί στη συνήθεια που χρειάζονται ισχυρά ηλεκτροσόκ για να αντιληφθούν πως θα μπορούσε να είναι η ζωή τους και πως είναι. Anyway my friend συνέχισε να μας κεντρίζεις με παρόμοια ποιήματα. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
