stixoi.info: Χρονόπολις

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Χρονόπολις

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130924 Τραγούδια, 269492 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Χρονόπολις

...απάντηση σ’ ένα ξωτικό....

[I]Είμαι ένας αλγόριθμος
μέσα στην ηλεκτρονική σου σκέψη[/I]

δεν έχω συνέιδηση να σε κεράσω
έχω καλώδια για ψυχή
και μια νεφέλη μικροτσίπ για να σε ψύξω

[I]Είμαι ένας ιός που μεταδίδει δαιδαλώδεις αυταπάτες
και μπερδεύει τα ηλεκτρονικά όνειρα σου με ζωή[/I]

Κοιτώ αποσταστιοποιημένος τον χρόνο
γιατί για μένα έχει σταματήσει προ πολλού να κυλά

[I]εδώ πάνω που βρίσκομαι
το μόνο τρεχούμενο είναι τα γάργαρα νερά της μοναξιάς μου
και τα ορμητικά ποτάμια της λησμονιάς [/I]…

Κατοικώ αιώνες σ’ αυτό το απόμερο στενό της χρονόπολης
δεν είμαι ότι θεωρείς αυτονόητο
ούτε αυτό που θεωρείς δεδομένο

[I]Είμαι ένα όνειρο , που κατοικεί μέσα στο δικό σου όνειρο
Είμαι η αγάπη και το μίσος που υποτάσσουν τις σαρκικές σου εξάρσεις[/I]

Δεν είμαι αυτό που φαίνομαι
Είμαι αυτό που δεν μπορείς να δεις, πίσω από το μεγάλο αστέρι

Καμιά φορά νομίζω ότι ακούω καθαρά τον ήχο σου
Καμιά φορά ξεστομίζω τα λόγια σου
Καθώς δρασκελίζω τον ορίζοντα

Καμιά φορά νιώθω την αγωνία σου
Και εισβάλω σαν αντιβιοτικό, μέσα στο μυαλό σου
Για να σαρώσω τους καρκίνους που γεννά η λέξη σου

Είμαι η ακτινοβολία, που αναζητάς πίσω από τον γκρίζο ουρανό
Και που με βαθιά ευλάβια ,σιγουρεύει τη μνήμη σου

Είμαι αυτό που ξεχνάς, καθώς ξημερώνει το σκοτάδι
Και το απαλοκράτημα, στο ανέφθαρτο νυχτέρι σου
Που άφησες σημάδι για να το βρεις ξανά την επόμενη μέρα

[I]Ένας άνεμος, δίχως σώμα , που τον αγγίζεις για να δροσίζεσαι
Το καλό νέο, που περιμένεις μέσα στη ζωή που δεν έζησες
Και η ταραχή από αυτό που ζεις, καθώς με διαβάζεις….[/I]

[I]« Περπατώ ακόμα πάνω στα βήματά σου William
Κι ας ξέρω, ότι δεν πέρασες ποτέ από εδώ
Είμαι το υποσυνείδητό σου,
που αποκόπηκε απ’ την φθαρτή σου υπόσταση
Και έγινε ένας κυνηγός ψυχών
που πλανιέται ανελέητα και χωρίς επιστροφή
στις δίνες της μεταφυσικής ανυπαρξίας σου…

Ξέρω ότι δεν με ακούς, αλλά εγώ πάντα θα σου μιλώ σαν να γίνεται διάλογος
Και πάντα θα σου απαντώ σαν να μου μίλησες…

Πολλούς αιώνες πριν, σε συνάντησα σε μια φλεγάτη μάχη του Jester
Και σε έχασα πίσω από τη μεγάλη αυταπάτη των επινικίων σου …

Μια ανερμάτιστη ψυχή είμαι William , που πλανιέται μέσα στο κρύο
Ένα ξωτικό , που κατοικεί στο μεγάλο Δάσος του Robenger
Από εκεί θα σου στέλνω πάντα τα μηνύματα μου
Μαζί με την ξεθυμασμένη μου ενέργεια

Μήπως και κάποια στιγμή, τα συμβατικά σου μπορέσεις να ξεπληρώσεις
Με αυτές τις ολόχρυσες λύρες , που κάποτε αγόρασες κι εμένα….»

«Καλή σου νύχτα,
Νοέμβρη πάντα θα επιστρέφω…..»[/I]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 15 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία,Φιλοσοφικά Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ένα τυπογραφικό λάθος είμαι , που γεννήθηκε μέσα σε ανάποδες λέξεις

Ιουλιβέρτιος 26-11-2006 @ 18:37	Μαγικό, με μαγνήτισε.
MARGARITA 26-11-2006 @ 19:08	δεν είμαι ότι θεωρείς αυτονόητο ούτε αυτό που θεωρείς δεδομένο....... Μια ανερμάτιστη ψυχή είμαι William , που πλανιέται μέσα στο κρύο..... Και εγώ Άβαλον και εγώ...καλή σου νύχτα Γουίλιαμ.... Εξαίρετο....
Ηλιαχτίδα 26-11-2006 @ 23:35	Καμιά φορά νιώθω την αγωνία σου Και εισβάλω σαν αντιβιοτικό, μέσα στο μυαλό σου Για να σαρώσω τους καρκίνους που γεννά η λέξη σου πραγματικά μαγικό.. ::yes.::
χρήστος 27-11-2006 @ 01:17	πολύ πολύ όμορφο, καλή σου μέρα
EKI 27-11-2006 @ 01:31	Στην τρίτη στροφή ένιωθα σα να είχα φάει χαλίκια, πολύ δύσπεπτο ρε αδερφέ.............. άνοιξε το παράθυρο να μπει λίγος καθαρός αέρας.
Avalon 27-11-2006 @ 03:20	Καλημέρα σε όλους ,EΚΙ δοκίμασε φύλλα Δρυός είναι γευστικό καρύκευμα εδώ στα μέρη μας, όσο για καθαρό αέρα έχει μπόλικο πάνω στις νεφέλες , παράθυρο δεν έχει.. ::smile.:: Σας ευχαριστώ όλους για τη συμμετοχή στη νεφέλη μου...
Palioxaraktiras 27-11-2006 @ 04:17	Καλη σου μερα Αναρχικε μου φιλε Εισαι απιστευτος
agrampeli 27-11-2006 @ 06:13	δεν είμαι ότι θεωρείς αυτονόητο ούτε αυτό που θεωρείς δεδομένο πολύ ωραίο ::smile.::
silmariel 27-11-2006 @ 06:36	"Δεν είμαι αυτό που φαίνομαι Είμαι αυτό που δεν μπορείς να δείς,πίσω απο το μεγάλο αστέρι" ::oh.::
Nocturna_ 27-11-2006 @ 06:51	Πάντα με αιχμαλώτιζε η γραφή σου.. Μα σήμερα της παραδόθηκα άνευ όρων.. Αυτά τα λίγο σου ακουμπώ πάνω στην Καλημέρα μου..
guesswho 27-11-2006 @ 08:42	Την καλησπέρα μου... πολύ ωραίος κι αυτή τη φορά και δε μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι! ::smile.::
εφήμερος 27-11-2006 @ 10:20	Για να σαρώσω τους καρκίνους που γεννά η λέξη σου ποίηση είναι η αιτία που φθείρει το κάθε τι από το μη είναι στο είναι (Πλάτωνας).
justawoman 27-11-2006 @ 11:45	Καμιά φορά δεν υπάρχουν και λόγια... Ίσως η ψυχή να είναι πιο βαθιά απ' τις πληγές της καλησπέρα Avalon
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 28-11-2006 @ 12:28	Avalon, τι είναι το φθαρτό και τι το άφθαρτο; http://www.nederpix.nl/album_page.php?pic_id=22093
Avalon 28-11-2006 @ 15:45	Το φθαρτό είναι ο William και το άφθαρτο η δική μου Avalon Θεοδώρα..Σας ευχαριστώ όλους πολύ για την πλέξη των λέξεων σας...Να είστε καλά... ::angel.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο