| |
Ουτε μπορεις να φανταστεις
κι ας μην ειναι καλο
ποσο συχνα η φατσα σου
μου ρχεται στο μυαλο
Και αν ειμαι σ'αλλη ηπειρο
κι αν μακρυα μου μοιαζει
εσενα εχω στο μυαλο
κι ετουτο δεν αλλαζει...
Εδω ο ηλιος πιο αργα
δυει και ανατελει
και μου τρυπαει την καρδια
σαν του τοξοτη βελη
Η λαμψη του δε μου αρκει
θελω και τη δικια σου
κι ας ειναι αληγορικη
οπως κι η αγκαλια σου
Σε μια υποτιθεμενη
συγκρουση με τον ηλιο
νικητρια θα βγεις εσυ
κι η λαμψη του κειμηλιο
Κι αν τοτε ολη η ανθρωπια
χασει τον ελεγχο της
μονος θα μεινω ζωντανος
με σενα ζωοδοτη
Συναντησα στην ερημο
καμηλα και γαιδουρι
η πρωτη μου πε σαν σε δω
γλωσσοφιλο στη μουρη
Το γαιδουρι εβγαλε
ολη του τη σοφια
μη χασεις την εικονα σου
για μια ανοησια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
