| |
Καθώς παρασύρεσαι από τον οδυρμό του Επιταφίου
η θάλασσα των κεριών δεν καίει την οδύνη
μόνο η γη που χαράζει τις χαραματιές των ματιών
σκιαγραφεί κάτω από τη γεύση του Απρίλη
μια φυγή προς τις πορείες των χωρών των άγνωστων εδαφών
κοιτάζουμε τους Ουρανούς των ευλαβειών
και ο Χριστός έρανε τη γη των ανθρώπων με αίμα
ενώ τα λουλούδια που σε έντυσαν
μαράθηκαν από τα δάκρυα των μυροφόρων.
Η πέτρα θα κυλήσει και η Ανάσταση θα γίνει
ο ήχος των αθανάτων θα γίνει αέρινος.
Μη φεύγεις άλλο από το άγγιγμά μου
φοβάμαι να λέω ότι είμαι θνητός…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
