Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δολιοφθορείς Του Ανθρώπινου Τίποτα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269434 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δολιοφθορείς Του Ανθρώπινου Τίποτα
 
Γεμισμένες σελίδες με λέξεις μαυρισμένες
απ' τον φθόνο, τον πόνο, τον χρόνο...
Αφηρημένες προτάσεις που γκρεμίζουν λογικές αμαρτίας
απ' τη ζάλη, τη πάλη και πάλι...
Στερημένα παιδιά που προστάζουν Αγίους και Δαίμονες
για θαύματα, με κλάματα, κατάματα...
Μολυσμένες πληγές που ξερνάνε αλκοόλ και θάνατο
ρυάκια, χαντάκια, μαύρα και μωβ σοκάκια...
Τρελαμένοι ηλίθιοι αιμοσταγείς αχθοφόροι ψυχών
σωτηρίας, ομηρίας, της τελευταίας ευκαιρίας...
Τυφλά μακρόσυρτα ταξίδια υπερεκτιμημένης ασχήμιας
αναζήτησης, αλλοτρίωσης, αποσύνθεσης...
Πολύχρωμα φώτα σ' έναν αόμματο κόσμο γεμίζουν το κενό
με φως, ποιος σοφός; ποιος Θεός...;
Ανέραστες ελπίδες ξεσπούν σε δάκρυα ξεπερασμένα
με νοσταλγία, σαν αλλεργία, ανθρωπιάς απεργία...
Τα όνειρα απλώς ζωγραφίζουν με αίμα και πόνο τις πληγές
αποστειρωμένα, ταριχευμένα, στο Θεό του μαύρου βουτηγμένα...
Η γενιά της ματαιόδοξης, αδιάφορης αλήθειας
αντιστέκεται, με τον τρόμο πορεύεται, με σιχαίνεται...

...

Στο αναπηρικό καροτσάκι της σαδιστικά ξεφτιλισμένης υπόστασης
τις ρόδες έχει κάνει Θεούς η γενιά που πηγαίνει μπροστά μόνο σπρώχνοντας
και τρέχει μόνο στην κατηφόρα αποκρουστικών συναισθημάτων...

Όσα χρώματα κι αν θέλετε να πουλήσετε,
δολιοφθορείς του ανθρώπινου τίποτα,
τα χρήματα φτάνουν μόνο για το μαύρο πια...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η Ειλικρίνεια Είναι Η Μοναδική Μου Δικαιολογία...
 
Ιουλιβέρτιος
29-11-2006 @ 18:14
...τι να σχολιάσω σε αυτό ρε sorrowman?!
Απο την αρχή μέχρι το τέλος είναι τέλειο!

name_dsp
29-11-2006 @ 22:42
Ξέσπασμα απαισιοδοξίας ή κρίση αυτοκριτικής,
το κατηγορώ σου τσακίζει κόκαλα!
Οι έχοντες ώτα ακούειν, ακουέτωσαν!
Μαζί σου! ::smile.::
Ηλιαχτίδα
29-11-2006 @ 23:53
Όσα χρώματα κι αν θέλετε να πουλήσετε,
δολιοφθορείς του ανθρώπινου τίποτα,
τα χρήματα φτάνουν μόνο για το μαύρο πια...

::yes.::
Nocturna_
30-11-2006 @ 00:23
Σπάω και διασπάω, σκορπίζω και σκορπίζομαι
με τσέπες γεμάτες από το ανθρώπινο "όλα"..
Να τι μου έβγαλες με τούτο' δω..

Το μαύρο λένε κλείνει όλα τα χρώματα μέσα του..
Ποντάρω εκεί λοιπόν..
MARGARITA
30-11-2006 @ 07:24
Με άγγιξε βαθειά...μέσα στο τίποτα κρύβεται η ύπαρξη του όλου....
Μέσα στο μαύρο κρύβονται όλα τα χρώματα που λέει και η Νοκτούρνα...
Υπέροχο στα αγαπημένα μου λυπημένε μου ::smile.::
justawoman
30-11-2006 @ 14:15
Άφωνη κι εγώ ::oh.::
sorrowman
04-12-2006 @ 15:40
σας ευχαριστω ολους...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο