Tαπεινό χαμομηλάκι
05-12-2006 @ 16:10 | Όταν σε διαβάζω, συνήθως, είναι σα να ακούω τη φωνή του μέσα μου...
Τί να πώ? | |
MARGARITA
05-12-2006 @ 17:05 | Αγαπάω λυπημένε τον άνθρωπο της θλίψης...είμαι η θλίψη.....
αγαπάω και την σκιά του....είμαι η σκιά....
Μου άρεσε έτσι απλά ::smile.:: | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
05-12-2006 @ 17:20 | Τι έγραψες καλέ μου; τι έγραψες; ::oh.:: | |
annaΤi
05-12-2006 @ 18:24 | Με την ακριβώς από πάνω!!!! Υπέροχος!
| |
tipota
05-12-2006 @ 21:11 | Από τα ωραιότερα που έχω διαβάσει! ::yes.:: | |
Ηλιαχτίδα
05-12-2006 @ 23:09 | Ποτε δεν με ενοχλησε ο "άνθρωπος της θλίψης".........ένας τετοιος ήμουν πάντα και εγω... | |
Nocturna_
06-12-2006 @ 02:26 | Αφιερωμένο λες...Σ' ευχαριστώ σου λέω...
Φτάνει..;
Χαμογελάω... | |
Palioxaraktiras
06-12-2006 @ 04:18 | Σπανια η χαρα ειναι δημιουργικη (αν οχι ποτε) μιας και την απολαμβανεις, τη ζεις προς τα εξω
Αντιθετα η θλιψη γυρναει μεσα σου και γινεται δημιουργια
Καλη σου μερα φιλε Ομορφο το εργο σου | |
agrampeli
06-12-2006 @ 06:00 | Ο άνθρωπος της θλίψης…
Ο άνθρωπος του πόνου…
Ο άνθρωπος της μελαγχολίας…
Ένας απλός άνθρωπος
Αδιαφόρησε… Διαφορετικά θα ντραπείς πολύ…
Για τις σκέψεις που έκανες γι’ αυτόν…
Για τους δρόμους που σου άνοιξε…
Για τη φιάλη οξυγόνου που σου χάρισε…
Πρόσεχε…
ξεχώρισα αυτά πολύ ωραίες σκέψεις ::smile.:: | |
sorrowman
08-12-2006 @ 16:13 | Σας ευχαριστω ολους... | |
athinatri
14-01-2009 @ 11:49 | emeis eyxaristoume..
pou dineis na katalaboume pws niwthoume emeis oi idioi kapoies stigmes,wres,meres...
:( | |
 |
