| |
Όνειρα και φαντάσματα
στου νου μου τα χαλάσματα
μας λέγαν αποβράσματα
γιατί μέσα στα χάσματα
της πόλης κολυμπούσα
μαζί σου και γελούσα
της νύχτας το θυμάρι
μυρίζει από τον Άρη
και από την Αφροδίτη
σου ήρθα λωποδύτη
μοιράσου τα με εμένα
της πόλης τα θαμμένα
μοιράσου τη λαλιά σου
μοιράσου τα φιλιά σου
σαν να σουνα παρθένα
σου βγάζω ένα ένα
τα φύλλα της καρδιάς μου
σαν φύλλα από πλατάνι
...κανένα δε σε φτάνει
γεννιέται; θα πεθάνει
όπως πεθαίνουν όλοι
σε αυτήν εδώ την πόλη
στα φύλλα της καρδιάς μου
ζούνε ποιήματά μου
τα διάβασες λιγάκι
για πλάκα το βραδάκι
μα νύσταξες κάπως νωρίς
να καταλάβεις δεν μπορείς....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
