keadas
14-12-2006 @ 15:19 | Τι ωραίο! | |
Dimitri Favvas
14-12-2006 @ 15:35 | Ίσως ο χρόνος φταίει Χρήστο. Έκανα κι εγώ παρόμοιες σκέψεις χθές βράδυ | |
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
14-12-2006 @ 15:56 | Εκτός από το σεβασμό και την εκτίμησή μας, έχετε από εμάς και το καθημερινό μας ενδιαφέρον για το νέο σας έργο, γιατί απ' ότι φαίνεται έχετε πολλά να δώσετε. | |
ΑΙΟΛΟΣ
14-12-2006 @ 16:07 | Θαυμάσιο Χρήστο…
Καλό βράδυ φίλε μου…
::smile.:: | |
iokasth
14-12-2006 @ 16:16 | Τρυφερό, γεμάτο νοσταλγία...
Νεφ Ελλη | |
Ηλιαχτίδα
14-12-2006 @ 23:43 | γλυκουλι σαν γλυκο χιονουλα! (τα ξερεις τα γλυκακια αυτα?) ::rol.:: | |
nicolas
15-12-2006 @ 01:59 | Η νέα αγάπη σε διαβάζει; ::laugh.::
Μήπως να της μάθει κάποιος το site; ::devil.::
Ωραίο φίλε...τρυφερότατο | |
Goldy
15-12-2006 @ 04:21 | Τσίου τσίου...
Μια ομορφιά... λευκή!!! ::wink.:: | |
Αγνή
15-12-2006 @ 13:03 | Αχ Χρήστε, πιό λευκό δεν γινότανε!!! | |
CHЯISTOS P
15-12-2006 @ 17:53 | τιμή μου που με διαβάσατε, καλό σας ξενύχτι. | |
agrampeli
16-12-2006 @ 07:13 | πολύ όμορφο ::smile.:: | |
λυγερή
16-12-2007 @ 22:22 | Είναι αυτές οι μέρες που όσο και να προσπαθείς η νοσταλγία χιονοστιβάδα πέφτει στην ψυχή σου.......
Κι όσο και να...την καλοπιάσεις ,όπως θαυμάσια το κάνεις, εκείνη επιμένει να γράφει στην ψυχή σου τα δικά της....
http://ligery.pblogs.gr
| |
primavera
17-12-2007 @ 01:56 | Χιονισμένες οι σκέψεις
παγωμένες οι λέξεις
λαμπερό μου αστέρι
ζέστανε μου το χέρι
Το φιλί σου με καίει
το κορμί καταρέει
μα το χιόνι παγώνει
την καρδιά που είναι μόνη
άσχετο, σχετικό, η Χιονούλα σου φταίει και το χιόνι που πέφτει !!!
::rol.:: | |
MARGARITA
17-12-2007 @ 04:35 | Γιατί είχα την εντύπωση πως μου είχες πει ότι δεν είσαι ποιητής;;;;;;; αληθινή η ξομολόγηση σου ::smile.:: | |
SEPT
17-12-2007 @ 05:29 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Palioxaraktiras
17-12-2007 @ 06:28 | Αν και ο τιτλος με τρομαξε - ναι εγω τρομαζω με χιονατες - ομολογω πως μ αρεσε πολυ Νασαι καλα φιλε | |
 |
