Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τα Κινέζικά μου σανδάλια
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130781 Τραγούδια, 269459 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα Κινέζικά μου σανδάλια
 Τα ξαναβρήκα χθές που ξεσκόνιζε η γυναίκα μου. Μια φωτογραφία θα άξιζε να μπεί μαζύ με την καταχώρηση αλλά δεν είναι δυνατόν εδώ.
 
Μια γριούλα μόνη στο παζάρι κάποια μέρα
πλεγμένα πούλαγε σανδάλια από χόρτο
της μίλησα με νόημα, της είπα πόσο;
και κείνη μούπε πέντε, πάλι με τα χέρια

πέντε γουέν δεν είχαν δα καμμιά αξία
μα ούτε και να τα φορέσω θα μπορούσα
ενθύμιο ήθελα μονάχα να κρατούσα
πέντε, την πλήρωσα και τα σανδάλια πήρα

τα χρήματα τα παίρνει κείνη, τα μετράει
και τεσσεράμισυ για ρέστα πίσω δίνει
είναι φτωχή μα θέλει τίμια να μείνει
πέντε δεκάρες μόνο του γουέν κρατάει

κανένας τα σανδάλια τούτα δεν φοράει
πέντε δεκάρες είναι άχρηστες στην πόλη
κι’η γριούλα μές στον ήλιο την ημέρα όλη
πέντε δεκάρες τα σανδάλια της πουλάει

έχουμε τ’αγαθά και δεν τα εκτιμάμε
μα όσοι τα στερούνται ξέρουν την αξία
μα ξέρουμε πως ζούμε στην ευημερία
όταν συγκρίνουμε οι άλλοι πώς περνάνε.



(Το Καναδικό δολλάριο την εποχή εκείνη είχε σχεδόν 6 γουέν, κι εγώ δικαιολογούσα 60 δολλάρια την ημέρα για καθημερινά μου έξοδα. Εκτός το ξενοδοχείο ύπνου που ήταν ξεχωριστός λογαριασμός).



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ψάξε το γιατί (procura porquê)
 
Ηλιαχτίδα
20-12-2006 @ 00:07
Ισως κάποιοι να το δουν χιουμοριστικο.
Ισως κάπου να ειναι...
Ισως και οχι..
Ξέρω μονο πως σήμερα ειναι το μοναδικο που με έκανε και δάκρυσα..
Dimitri Favvas
20-12-2006 @ 00:20
Τα σανδάλια ίσως γελάσεις αν τα δείς Μαρία. Αν θέλεις στείλε μου το e-mail σου, να σου στείλλω φωτογραφία. Για τα υπόλοιπα δεν βλέπω πού μπορεί να είναι το Χιούμορ. Είναι μια αληθινή ιστορία του 1996
liaanatolaki
20-12-2006 @ 00:36
Καλημέρα...έχεις δίκιο...κι όπως πάντα, το αποδίδεις όμορφα.. ::yes.::
Spartinos
20-12-2006 @ 00:37
ΥΠΑΡΧΗ ΠΟΛΥ ΦΤΩΧΙΑ ΔΗΜΗΤΡΗ
ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΚΑΝΕΣ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΠΡΑΞΗ ΝΑ'ΣΑΙ ΚΑΛΑ
Goldy
20-12-2006 @ 01:18
Δάσκαλε καλά κάνεις και μας ταρακουνάς λίγο...
Μπας και έστω αναρωτηθούμε... ::wink.::
KTiNoS
20-12-2006 @ 02:50
wraios
::up.::
estia
20-12-2006 @ 04:57
Δημήτρη μας συγκίνησες με την ιστοριούλα σου,
δηλαδή τα καταφέρνεις πάντα.
χριαζώταν αυτές τις ημέρες. ::yes.:: ::smile.::
Αγνή
20-12-2006 @ 11:40
Ανυπομονώ να διαβάσω το βιβλίο σου!! ::smile.::
Aris4
20-12-2006 @ 15:47
Δημητρη , υπεροχο ::yes.::
Καλες γιορτες φιλε μου !!!!!!!!
manolis_br
05-01-2007 @ 13:34
Φιλε μου:
Παντα Ευαισθητος και με συμπονια αλλα τι εστι πεινα και φτωχια μονο λυγοι το ξερουν γιατι δεν ειδαν ποτε μια μανα να ξεγελα την πεινα των παιδιων της βραζοντας φυλα φραγκοσυκιας διχως λαδι και αλατι οταν τα εχουν και αυτα!!!!!
Καλο Χρονο σε ολους.
Tessi
13-11-2013 @ 19:08
χαίρομαι οταν ΄διαβάζω αυτα τα "φαινομενικα" απλα καθημερινά .... ευγε!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο