Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131336 Τραγούδια, 269586 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οι ώρες
 Μια φορά κι έναν καιρό... ήταν θάλασσα...
 
[I](Ο πύργος… και τα μυστήρια των παιδικών μου χρόνων)[/I]

Χαράματα
Καθισμένη στα αρχαία ερείπια
ακροβατώντας στα όρια της ζωής και της αβύσσου
κάτω απ’ τη σκιά του γίγαντα πύργου
η φωνή μου ανατέλλει
Με συνεπαίρνει
ο φλοίσβος των κυμάτων
εκεί κάτω
φλοπ – φλοπ – φλοπ
να ροκανίζουν χαμογελώντας το βράχο
σγά – σιγά
Στο βάθος του ορίζοντα ο Άθως
ρόδινος στα χρώματα της αυγής.
Μα, που χάθηκαν τα κοράκια;
Ο άνεμος
χορεύει ανάμεσα στις φυλλωσιές
και ψιθυρίζει
"Νύχτα να ’ρθεις" μου λέει, "με πανσέληνο"
Χαμογελώ και
στρέφω το βλέμμα
ψηλά
Αυτός εκεί
αγέρωχος, μυστήριος και μόνος
Στέκει χρόνια τώρα έτσι
λίθινο σήμα για τον τόπο
από στεριά κι από θάλασσα
Η μνήμη τον βαραίνει από παλιά
απ’ τους Παλαιολόγους
μη και χαθεί
Κι όσοι διαβαίνουν
κοντοστέκονται
ν’ αγκαλιαστούν απ’ τη σκιά του
καλή ώρα
και αγναντέψουν μαζί του το πέλαγος
μήπως φανεί καράβι

Τ’ αγόρια
πριν τη μεγάλη τους απόδραση
αφήνουνε σημάδια
στο κουρασμένο σώμα του
με σπρέι ανεξίτηλο
152 ΚΙΛΚΙΣ
καλημέρα.

(1988)



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      my little oldies
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
Ηλιαχτίδα
20-12-2006 @ 03:16
Το ένα καλυτερο απο το άλλο.......
Πρωινος Θεσσαλονικοτικος οιστρος! ::yes.::
Spartinos
20-12-2006 @ 03:16
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ::up.::
justawoman
20-12-2006 @ 03:28
τακτοποίηση συρταριών Ηλιαχτίδα μου... τα έβγαλα να πάρουν λίγο αέρα ::wink.::
seizeTHEday
20-12-2006 @ 03:46
Κάτι ήξερα η Αννούλα και σου χάρισε ένα θαλασσινό της...
Και πάλι την καλημέρα μου.

Καλά έκανες και τα έβγαλες, γιατί χρειαζόμαστε τέτοιους αέρηδες...
Palioxaraktiras
20-12-2006 @ 04:10
Τα σχολια μου για τα συρταρια τηλεφωνικως
annaΤi
20-12-2006 @ 04:20
Παραμυθάκι!!!! κλαπ-κλαπ-κλαπ ::love.::

(περιττό να πω, πως περί το '88, τέλειωσε η δεκαετία του '80...)
joyous
20-12-2006 @ 07:26
Μια φορά κι έναν καιρό... ήταν θάλασσα
....
κι εγώ καθισμένη στο μαύρο βράχο
αγκαλιάζω το σύννεφο που παρασέρνει το όνειρο
της συρματόπλεχτης αύρας... να με φέρει κοντά σου!!!

σε ευχαριστώ για το υπέροχο σου Στέλλα μου... και φυσικά αγαπημένο σαν πολλά!!! τα φιλιά μου
::love.::
ΑΙΟΛΟΣ
20-12-2006 @ 11:52
Είναι πάρα πολύ όμορφο…
Όπως κι η αφιέρωση στη Χαρά…
Την αγάπη μου και στις δυο σας…
::smile.::
MARGARITA
20-12-2006 @ 12:48
Μια φορά και ένα καιρό ήταν Στέλλα....ακόμη και σήμερα η αύρα της μαγεύει....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο