| |
ʼλλαξες πλέον ουρανό, φωτίζεις άλλα αστέρια
αλλού την ανάσα σου ακουμπάς, άλλού γλυκά κοιτάζεις
άλλη σε κλείνει αγκαλιά, άλλα σ' αγγίζουν χέρια
σαν ξένη στα όνειρα έρχεσαι και άγνωστη φαντάζεις.
Σαν ίχνος που έσβησε η βροχή και σκέπασε το χιόνι
σαν φύλλο φθινοπωρινό που χάνεται στον αέρα
σαν σπίτι ακατοίκοιτο που το 'πνιξε
η σκόνη
σαν δάκρυ πόνου βραδυνό, που στέγνωσε η μέρα.
Σε θέλω ακόμα σε ζητώ, μα τώρα δεν πονάω
έχει σκληρύνει η καρδιά, έχει κενά η μνήμη
μοιάζει το χθές σαν ψεύτικο, τι ένιωθα ξεχνάω
έχει ο χρόνος γιατρικά παλιές πληγές να κλείνει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
