Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131486 Τραγούδια, 269612 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οι κουρτίνες στο Ο
 
είναι αρκετή ώρα που χάσκουν
τα σπίτια ανάμεσά τους,
είναι ώρα τώρα
που στις πολυκατοικίες αναρριχούνται φυτά,
για την ακρίβεια
αναρριχώμενοι, σα φυτά, άνθρωποι είναι
και τα χέρια - κλαδιά τους σπάνε τα τζάμια των σπιτιών
όπως ανεβαίνουν όροφο τον όροφο,
σαν ιδέες… σαν ιδέες
σκαλώνουν πάνω μου
και με σφίγγουν,
μια αγκαλιά που καίει
κι, απέναντι, κάποιοι που παίζουν χαρτιά
κι άλλοι που ήδη κοιμούνται,
απέναντι κι αυτοί,
κι όμως σφίγγονται γύρω μου,
τα, ακόμα νωπά από τον ιδρώτα, σεντόνια
σφίγγονται
όπως τα δένω μεταξύ τους κόμπο με το σώμα μου
και προσπαθώ να κατέβω απ’ το παράθυρο,
μα δεν φτάνουν τα σεντόνια ως το δρόμο,
μόνο πέφτουν απ’ τις τσέπες μου
στάχτες,
πρόχειρα σημειώματα,
κι η απόδειξη της αγοράς μιας ακριβής διπλής κουρτίνας,
εδώ ακριβώς,
εδώ αναδεικνύονται οι κουρτίνες,
εδώ ακριβώς είναι η σωστή θέση,
ακριβώς στο Ο,
είναι μηδέν αυτό ή όμικρον κεφαλαίο;
ή μήπως Όλα είναι;
στον μεσοπόλεμο,
οι αναρχικοί, στην ισπανία,
δεν χειροκροτούσαν,
μα είναι ώρα τώρα
που χάσκω απέναντι



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
iokasth
20-12-2006 @ 16:13
vas, γιατί? Πρέπει νάσαι πιο χαρούμενος.
Σου ευχομαι να περάσεις καλές Γιορτές,και ο,,,τι επιθυμείς....
Καλη Νύχτα σου
Ν ε φ έ λ η
vas
20-12-2006 @ 16:33
Θα προσπαθήσω Νεφέλη...ευχαριστώ...
Denis
20-12-2006 @ 16:46
''[...] και προσπαθώ να κατέβω από το παράθυρο, μα δεν φτάνουν τα σεντόνια ως το δρόμο, [...]'': διακρίνω εναγώνιες τάσεις ή απέλπιδες κι αναποτελεσματικές απόπειρες διαφυγής από μιαν ασφυκτική περιρρέουσα ατμόσφαιρα, ή είναι απλώς η ιδέα μου;
vas
20-12-2006 @ 16:49
όχι Σάκη... η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι εκείνη
που προσπαθεί να διαφύγει...
μπρουχίτα
20-12-2006 @ 17:07
σε μονοπάτια μισογκρεμισμένα σεργιανίζεις, ξενυχτόπουλο...
κι εντάξει εσύ..
αλλά εγώ τι σού φταίω και με παρασέρνεις εκεί, ε;;; ::laugh.::
εν ολίγοις, μού άρεσε πολύ το αποψινό σου.. ::smile.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
20-12-2006 @ 18:12
::rol.:: ::sad.:: δεν έχω σχόλιο...
μια καλημέρα μόνο...
kin
20-12-2006 @ 19:34
Μεγαλε, θα επρεπε να φτιαξεις μια συλλογη υπο την επωνυμια...
"vasικα"
Την καλημερα μου
::smile.::
annaΤi
21-12-2006 @ 05:24
Κι εγώ χάσκω απέναντι... αλλά δεν βλέπω τόσα ρε vas... γμτ, ζηλεύω!
γιατί είναι πιο φυσική η θέση του να κοιτάς απέναντι από το να κοιτάς
προς τα μέσα...κι έχω "στραμπουλιχτεί" να πάρει η ευχή...

(Είναι από τα εκείνα σου, που μου θυμίζουν το Δρόμο με τις φάμπρικες...)
Καλό μεσημέρι...
MARGARITA
21-12-2006 @ 06:42
και προσπαθώ να κατέβω απ’ το παράθυρο,
μα δεν φτάνουν τα σεντόνια ως το δρόμο,

δέσε την ακριβή κουρτίνα, συνέχεια στα σεντόνια και έτσι θα αναδείξεις και την χρησιμότητα της ακριβώς στο Ο....
καλησπέρα
storm
21-12-2006 @ 09:11


Με Μαργαρίτα...
άλλωστε οι κουρτίνες σου κρύβουν την θέα
Ειδικά οι πανάκριβες με τις "ιλουστρασιόν" πτυχώσεις....

::smile.::


montekristo
21-12-2006 @ 13:44
δεν ξερω αν η ατμοσφαιρα ή εσυ είναι που θέλει να διαφύγει, όμως εμένα δεν μου κανει καρδια να φύγω απο εδω ::smile.::
TAS
21-12-2006 @ 15:24
σαν ιδέα, το εξέλαβα Βασίλη.
σκαλώνει πάνω μου
και με σφίγγει,
μια αγκαλιά που καίει...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο