Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το Ταξίδι των Μυστών
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130643 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το Ταξίδι των Μυστών
 .....Η εσωτερική αλήθεια δεν είναι τίποτε περισσότερο από μία σημειωτική συνωμοσία.............
 
[I]Βρέθηκα πάλι εδώ[/I]

Με μια ενδόμυχη απογοήτευση
Να ορθώνει ανάστημα, μέσα στα παραρτήματα της σκέψης μου

Μαγικές φράσεις ξεστομίζει
Και ευφάνταστες ιστορίες ,έχει να διηγηθεί

[I]Τεκτονικά αλλοπρόσαλλα
Και αποκρυφιστικές ενδοσυνενοήσεις [/I]

[I]Ο ήχος της κλεψύδρας, μετράει πάθη ( Κόγκς)
Ο χτύπος της σταγόνας του χρόνου, στάζει πάλι από το ταβάνι όνειρα (Μπλόψ)
Μετά σιωπή και ανατολή, στου θυμού τη σκευωρία ( παξ)[/I]

Τόσο απλό ….

Διαπερνάω τα στεγανά της μεγάλης σου νύχτας
Της βραδιάς των μυστηρίων

Διαπερνώ τον μύθο σου

Δεν υπάρχεις….

[I]Αρχίζει το ταξίδι των Μυστών, για τον κάτω κόσμο
Έρχομαι να τους κάνω παρέα
Το άγονο δρομολόγιό τους μετά τον εικονικό Θάνατο μου
Είναι η μοναδική μου επιθυμία
Για να συναντήσω το δικό σου φάσμα
Έρποντας προς την βραχμανική μύηση του χώρου σου..[/I]

[I]Η μοναδική μου ευχή μέσα σε αυτό τον κυκλώνα και τη σκόνη
Να πραγματοποιηθούν οι πόθοι μου
Περίμενα γι’ αυτό σχεδόν μισό αιώνα[/I]

Αρχίζει η ανελικτική μου πορεία προς το άδυτο
Συναντώ κάπου εκεί στο δρόμο μου
Την Ελευσίνια Διαθήκη, μαζί με μπερδεμένες θεωρίες
Περί καταγωγής της ζωής
Και άλλες, περί αναβολής της ψυχής
για το διαχωρισμό της από το σώμα

[I]Πλείστες αναλογίες
Που ζωγράφιζαν σύννεφα ,πάνω από τον Κόκκινο ουρανό
που προσπαθούσα να διαβάσω[/I]

Στα τελούμενα του απρόσωπου φόβου
Που με οδηγούσε προς την αυταπάρνηση…

[I]Μπερδεμένη και τρομαγμένη
Από τις σεισμικές δονήσεις της απόδρασης μου
Και αγγίζοντας, το « απέναντι» και το « μετά»
Προσπάθησα να επιστρέψω, από την μεγάλη σάλα
Της Ορφικής μου θυσίας
Και να κατασταλάξω τη γήινη ηδονή μου [/I]

Στα ενδότερα των εικόνων σου

Κάπου εκεί το ημιτελές ταξίδι μου
Έλαβε τέλος
Δίνοντας νέο ραντεβού
Σε κάποιο άλλο επίπεδο, του χωροχρόνου

Και ίσως με απόλυτη δορυφορική σύνδεση

[I]- Ακόμα μεταφράζω William
Αυτές τις περίεργες λέξεις
Που μας άφησαν κληρονομιά
Οι περίεργοι ταξιδιώτες της Avalon[/I]

«Φύγε ξένε !
Φύγε μακριά
Εδώ δεν είναι τόπος για όνειρα
Το Μάντελμπροτ έχει ακόμα μια μέρα ζωής
Δεν προλαβαίνεις να το σώσεις»

Έκλεισα την πόρτα πίσω μου κι εγώ στην ελπίδα
και έφυγα να σωθώ

Μα ακόμα γυροφέρνει μέσα στο μυαλό μου εκείνη η περίεργη πρόταση
Που διάβασα, εκεί ψηλά στον ουρανό:

[I]["Γιατί… ποτέ δε λόγιασα το πότε και το πώς,
μα εβύθισα τη σκέψη μου μέσα στην πάσαν ώρα..."[/I]

[I]«Καληνύχτα παραμύθι μου
αύριο πάλι θα σου πω και μια αλήθεια, να τη θυμάσαι σαν ψέμα..»[/I]




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ένα τυπογραφικό λάθος είμαι , που γεννήθηκε μέσα σε ανάποδες λέξεις
 
vas
20-12-2006 @ 16:22
πολύ ωραίο... με "χάλασε" μόνο εκείνη
η παράγραφος για τον χωροχρόνο...την βρήκα εύκολη
λύση σ' ένα δύσκολο ποιήμα.. ::smile.::
Avalon
20-12-2006 @ 16:27
Ήταν η "τρύπα" για να κρυφτώ Vas απο την...προσέγγισή μου.
Ο φόβος για να μείνω... ::blush.::
vas
20-12-2006 @ 16:30
οκέικ ::smile.::
Ηλιαχτίδα
21-12-2006 @ 01:27
::oh.:: ::oh.:: υπεροχες λεξεις συνδέουν αυτο το υπεροχο γραπτό......... ::smile.::
justawoman
21-12-2006 @ 06:25
Οικείο σαν ξένο
MARGARITA
21-12-2006 @ 06:59
["Γιατί… ποτέ δε λόγιασα το πότε και το πώς,
μα εβύθισα τη σκέψη μου μέσα στην πάσαν ώρα..."

και από βυθό σε άλλο βυθό ως που δεν είχε άλλο
(δεν είναι δικό μου)

Το αγάπησα Άβαλον....γεια σου Γουίλιαμ....
storm
21-12-2006 @ 08:58


Η μύηση στα ενδότερα των εικόνων σου...
συνταρακτικό ταξίδι στον κόσμο....


Αγνή
21-12-2006 @ 12:12
Δεν υπάρχει; Υπάρχει. Υπάρχει όσο υπάρχεις εσύ!!!
Μην σταματάς σε παρακαλώ....
TAS
21-12-2006 @ 15:19
το ταξίδι των Μυστών, για τον κάτω κόσμο::oh.::

τον εικονικό Θάνατο μου::oh.::

την βραχμανική μύηση του χώρου σου.. ::oh.::

Υπέροχος Ουίλιαμ αλλά...Είσαι σίγουρος για τις "αποκαλύψεις";... Ξέρεις...
Avalon
22-12-2006 @ 06:16
Καλημέρα Ξωτικά μου, φώτισε σήμερα η νεφελούπολη απο τα σχόλιά σας , σαν λαμπιόνια αναμνήσεων Χριστουγεννιάτικου δένδρου...Την αγάπη μου για την κατανόηση ::whist.::
nirbana
05-01-2008 @ 07:38
μου αρέσουν πάρα πολύ αυτά που γράφεις..
μήπως είσαι μετενσαρκωμένος ιππότης του Άβαλον?
( δεν αστειεύομαι )
evakoulina
28-01-2009 @ 04:51
::lick.:: ::razz2.:: ::lick.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο