Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δεν με αντέχω
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269429 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δεν με αντέχω
 Κάθε που τελειώνει η χρονιά...
 


Λοιπόν που λες φίλε μου, ξεκίνησα σήμερα να γράψω ένα ποίημα γιά μένα που δεν με αντέχω.
Αλλά είναι ρε γαμώτο αυτή η συνέπεια στην λογική που με τρώει.
Διότι, που λες, εάν είναι να γράψεις κάτι γιά αυτό που δεν αντέχεις, τότε θα πρέπει να κλείσεις με αυτό που αντέχεις.
Κι έτσι πήγα να κλείσω λέγοντας "εμένα δεν με αντέχω, μα αντέχω όλους τους άλλους", κι εκεί έγινε η μύτη μου σαν του Πινόκιο από το ψέμα.
Τελικά δεν αντέχω ούτε εμένα, ούτε εσάς, ούτε τίποτα...
Κι όμως, μπορώ να γελάω...
Ρε λες να είμαι αναίσθητος?
Άντε ρε από δώ που θα με πείς κι αναίσθητο!
Αναίσθητος είναι αυτός που δεν αισθάνεται, αλλά αφού δεν αντέχω τότε αυτό πάει να πεί οτι αισθάνομαι, άρα αναίσθητος δεν είμαι!
Ε τότε όμως γιατί δεν αντέχω ε?
Ρε μπας και είμαι ευαίσθητος?
Ρε άι στο διάολο από δώ που θα με πείς κι αδερφή!!!
Αλλά αν δεν είμαι ούτε αναίσθητος ούτε ευαίσθητος τότε γιατί δεν αντέχω εεε?
χχμμμ...
Τάιμ άουτ...
Κάτσε να φτιάξω ένα καφέ και να το φιλοσοφήσουμε λιγάκι...
Λοιπόν, το "δεν αντέχω" δεν σημαίνει αυτομάτως ότι υπάρχει κάτι το οποίο δεν μπορώ να αντέξω.
Άρα, εάν δεν υπάρχει τίποτα, τότε δεν υπάρχει κάτι γιά να το αντέξω αρα και δεν αντέχω.
Ρε μήπως δεν υπάρχει τίποτα και γιά αυτό δεν μπορώ να αντέξω?
Χχμμμ...ζορίζουν τα πράγματα....
Συγνώμη που θα στο πώ και σε σένα και στους άλλους, αλλά γιά να μην σας αντέχω, τότε μάλλον δεν υπάρχετε.
Η υπάρχετε και είστε τίποτα.
Δεν είμαι σίγουρος ακόμη. Αυτό είναι μιά λεπτομέρεια που πρέπει να ξεκαθαρίσω, αλλά άστο για αργότερα.
Διότι προς το παρόν υπάρχει ένα άλλο πιό σοβαρό πρόβλημα...
Είμαι κι εγώ τίποτα!
Όλοι μας είμαστε τίποτα...
Κι όλα τίποτα...
Τίποτα...
Τί-πο-τα
ΤΙ - ΠΟ - ΤΑ...
Τ - Ι - Π - Ο - Τ - Α!!!
Τ Ι Π Ο Τ Α ! ! !

Γάμησετα, όπως και να το προφέρεις, πάντα το ίδιο τεράστιο και απειλητικό θα ακούγεται...
Άσχετα από αυτό πάντως, εγώ αισθάνθηκα κάπως ανακουφισμένος.
Διότι αν το ζήτημα έχει να κάνει με το τίποτα, τότε εγώ δεν έχω πρόβλημα αντοχής.
Σωστά?
Λάθος!!!
Άντε μη χέσω μέσα τη φωνή της λογικής που έρχεται και μου τα γυρνάει όλα τούμπα...
Διότι το ότι δεν αντέχω επειδή δεν έχω τίποτα να αντέξω, δεν αποδεικνύει και ότι οι αντοχές μου είναι ισχυρές...
Κι αν όντως έχω μειωμένες αντοχές πως θα το μάθω ε?
ωωπππ!!!
"Με μειωμένες αντοχές"
Αυτό μάλιστα!!!
Έτσι θα το κλείσω το γαμημένο το ποίημα να ησυχάσω πιά!!!
Με μειωμένες αντοχές.
Αλλά μιλάμε όμως γιά πολύ μειωμένες...
Αυτές γιά να καταλάβεις, τώρα πιά, από την συνεχή μείωση, πρέπει να βρίσκονται υπό το μηδέν.
Να δείς που όπου νά'ναι θα συναντήσουν και το IQ μου εκεί κάτω!
Έι... πες του κι ένα γειά από μένα που το'χει φάει η μοναξιά εκεί κάτω!

Wellcome in Dafni station! (Ωραία γλώσα τα αγγλικά ε?...ούτε τόνους να σε παιδεύουν ούτε τίποτα...)

Το μετρό σε πάει παντού.
Μέχρι και στο Δαφνί τώρα πιά.
Α, δεν μπορώ να πώ, ωραίο μέρος το Δαφνί!
Έχει μεγάλους ανοιχτούς χώρους, πράσινο πολύ, καγκελάκια όμορφα παντού...
Τι γελάς ρε κόπανε ε???
Τι ζόρι τραβάς με τα καγκελάκια ε?
Όρια είναι τα καγκελάκια.
Όρια.
Ο Ρ Ι Α !
Ξέρεις τι πάει να πεί "Ο Ρ Ι Α"?
Ρώτα έναν τυφλό να σου πεί!
Η κάτσε εσύ να σου κλείσουν τα μάτια καί να σε βάλουν μές την μέση ενός γηπέδου να γυρνάς γύρω γύρω χαμένος κι έλα πες μου μετά αν σου αρέσουν η όχι τα όρια.
Αλλά μάθαμε βλέπεις στις μεγάλες κουβέντες...
"Τα όρια είναι δημιούργημα του ανθρώπου!" καί λοιπές τρίχες κατσαρές...
Ε καί τι ρε φίλε, μαλάκας είναι καί φτιάχνει όρια στον εαυτό του?
Ε?
Γιά να τα φτιάχνει θα τα χρειάζεται ρε!
Όπως τα καγκελάκια εδώ στο Δαφνί...
Που να πάω να βγώ έξω στο χάλι που είμαι ε?
Πές μου που...
Ενώ εδώ...
Όπως καί να το κάνεις εδώ με φροντίζουν.
Καί φαγητό μου έχουν, καί γιατρούς μου έχουν καί έχω καί εκείνη την θεσπέσια νοσοκόμα να με φροντίζει, να μου μιλάει όμορφα, να της τσιμπάω το μπουτάκι...
Καλά είναι εδώ μωρέ...
Καλά είναι...
Εκτός από όταν έχει ρεπό η νοσοκόμα μου καί έρχεται η άλλη η στριμένη αντρογυναίκα (στριμενΑδη την λέω εγώ) που'χει μιά μούρη σαν ξινισμένο γάλα καί μου αρχίζει τις φωνές καί τις φοβέρες λες καί είναι ο Χίτλερ που εκφωνεί λόγο στην καγκελαρία...
Ε εκεί τα παίρνω κι εγώ καί την αρχίζω στα μπινελίκια κι άμα δεν την κάνει αρχίζω να την σπρώχνω να πάρει τον πούλο πριν τα πάρω τελείως καί την κάνω τόπι να ισιώσει η κατεβασμένη της η μούρη κι εκεί έρχονται εκείνα τα κωλόπαιδα, κάτι μαντράχαλοι ίσα με κεί πάνω, ντυμένοι στα λευκά οι γελοίοι, (σαν παγωτατζήδες στο Ζάπειο ένα πράμα..) καί με αρχίζουν στο καράτε καί στο βαράτε να με κάνουν ασήκωτο (αλλά τους ρίχνω κι εγώ όμως ε...) καί τελικά τα τσογλάνια μου φοράνε κείνο το γελοίο ανάποδο πουκάμισο που'χει τα μανίκια στην πλάτη, (άντε μη χέσω όλους τους σχεδιαστές μόδας τώρα, άντε...) καί στο τέλος τα κωλόπαιδα μου δένουν καί τα μανίκια στην πλάτη να μη μπορώ να κουνηθώ!!!
Ωραία πλάκα ρε κωλόπαιδα, πολύ ωραία!!!
Ευτυχώς όμως, μετά έρχεται εκείνη η καλή η νοσοκόμα μου, με το χαμόγελο στα μάτια καί τα όμορφα λογάκια να στάζουν από τα χείλη καί να μου έρχεται εμένα να της τσιμπήσω το μπουτάκι, αλλά γαμώ το κέρατο τους το τράγιο τα κωλόπαιδα που με δέσαν έτσι σαν σαλάμι αέρος!!!
Κι εκείνη πάντα ήρεμη λες καί είναι βαφτισμένη μες την κολυμπήθρα της γαλήνης, να μου ψυθιρίζει ολο γλύκα...
"Ηρέμησε καλέ μου, ηρέμησε, λίγες μέρες έμειναν ακόμη καί θα τελειώσει κι αυτή η χρονιά..."






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Πρόσωπα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ορίζοντας με(μου;)
 
silmariel
22-12-2006 @ 16:17
με τρέλανες απόψε..χαοτικότατος και υπεροχότατος..
ΑΤΑΚΤΟΥΛΑ...
22-12-2006 @ 16:39
::scare.:: ::cry.:: ::sad.:: με μπερδεψες παρα πολυ
Aris4
22-12-2006 @ 16:41
Δε ξερω ... μηπως , λεμε τωρα , να σκεφτεις νεα εγγραφη

στο κλαμπ !!!!!
Ηλιαχτίδα
23-12-2006 @ 00:01
Εμεινα άφωνη.......... ::oh.::
εφήμερος
23-12-2006 @ 01:39
Τα παιδιά σου λείπουν Γιώργη, τότε μόνο σταματάμε να ασχολούμαστε με το τομάρι μας.

Η ευχή να αποκτήσεις είναι πραγματοποιήσιμη...
Αστεροτρόπιο (Jeny)
23-12-2006 @ 01:51
ωχχχχχχ.... δεν προλαβαίνω να το διαβάσω γμτ. Η αρχή μου άρεσε.... υπόσχομαι μόλις γυρίσωωωωωωω
agrampeli
23-12-2006 @ 04:30
ΩΡΑΙΟ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ::smile.::
ΑΙΟΛΟΣ
23-12-2006 @ 08:14
Θαυμάσιο Γιώργο...
Καλές γιορτές...
::smile.::
seizeTHEday
24-12-2006 @ 16:24
Φίλε Γιώργο Χρόνια Πολλά και Καλά!
::rol.::
Καλές Γιορτές να περάσεις!
::rol.::
Να είσαι πάντα καλά!
::rol.::
Antigoni
30-03-2007 @ 06:59
Συκγατοικοι ειμαστε ολοι στην τρελλα και εγω δνε εχω για νοικι.... ::wink.:: ::blush.::
matwmenotriantafillo
03-09-2007 @ 15:59
::scare.:: ::scare.:: ::lost.:: poly kalo

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο