Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131210 Τραγούδια, 269570 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Χειμώνας
 Αφιερωμένο Σε Έναν Στίχο Έμπνευση...
 
Μαντεμένια βιολιά,
μελωδίες Θεών,
κάθε μελωδία κι ένας άνεμος,
παρασέρνει τα βλαστάρια ονείρων…
Υπεραιωνόβια κουφάρια,
κρεμασμένα σώματα ονείρων μες στο πουθενά,
αγέλαστα σφιχτά σχοινιά
με τους κόμπους που έφτιαξε ο Θεός Έρωτας…
Ανάσες ψάχνουν τα μυρμήγκια…
Να τις κουβαλήσουν στις φωλιές τους,
να βγάλουν τον “Χειμώνα” που έρχεται…
Μα εδώ, θα πεθάνουν απ’ το κρύο…
Λίγο πριν τον “Χειμώνα”…
…το πιο γλυκό βιολί το παίζει ο Θάνατος…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η Ειλικρίνεια Είναι Η Μοναδική Μου Δικαιολογία...
 
ΓιΟΥΛΗ_Τ
27-12-2006 @ 05:12
Aιωρείται το μικρό σου και μαζί με αυτό και εγώ ..
guesswho
27-12-2006 @ 05:14
Και μόνο τα βιολιά θα αρκούσαν....αλλά ήταν όλο πολύ πολύ όμορφο.... ::up.::
free falling
27-12-2006 @ 05:14
Εκπληκτικός sorrowman..
KTiNoS
27-12-2006 @ 05:14
::wink.::
annaΤi
27-12-2006 @ 05:15
::huh.:: εκτός από το όνομα, έχεις και τη Χάρη!!!!
....άναυδη.... ::rol.::
Ηλιαχτίδα
27-12-2006 @ 05:15
το πιο γλυκο βιολι κατα την δική μου άποψη το παιζει η μοναξιά.......... ::xmas.::
Spartinos
27-12-2006 @ 05:19
το πιο γλυκό βιολί το παίζει ο Θάνατος
ομορφο και σωστο ::xmas.::
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
27-12-2006 @ 05:23
ήμερος ύπνος
φοβεροί στίχοι
καλημέρα
agrampeli
27-12-2006 @ 06:29
το πιο γλυκό βιολί το παίζει ο Θάνατος…

με Spartinos
::xmas.::
Tαπεινό χαμομηλάκι
27-12-2006 @ 06:44
"Υπεραιωνόβια κουφάρια,
κρεμασμένα σώματα ονείρων μες στο πουθενά,
αγέλαστα σφιχτά σχοινιά
με τους κόμπους που έφτιαξε ο Θεός Έρωτας"
Νιώθω λίγη να σχολιάσω. Το κρατώ αυτό.
μπρουχίτα
27-12-2006 @ 06:46
ακριβώς..
αυτή είναι η μόνη αλήθεια..
το μόνο που υπάρχει, χωρίς διαπραγματεύσεις και χωρίς τσιγγουνιές....
TAS
27-12-2006 @ 06:52
Υπεραιωνόβια κουφάρια,
κρεμασμένα σώματα ονείρων μες στο πουθενά,
αγέλαστα σφιχτά σχοινιά
::oh.:: ::oh.:: Πάντα εκπληκτικός!
Ηπειρωτης
27-12-2006 @ 06:58
Υπεραιωνόβια κουφάρια,
κρεμασμένα σώματα ονείρων μες στο πουθενά,
αγέλαστα σφιχτά σχοινιά
με τους κόμπους που έφτιαξε ο Θεός Έρωτας…
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ::up.::
MARGARITA
27-12-2006 @ 07:02
Είσαι ολόκληρος μια φριχτή αδυναμία...είσαι ποίημα...
είσαι μελωδία ::xmas.:: ::wink.::
Δήμητρα
27-12-2006 @ 07:30
Το ''υπέροχο'' είναι λίγο μπροστά του...
Γι'αυτό ::theos.:: ...
justawoman
27-12-2006 @ 07:59
Πολύ πυκνό
βαθιά θλιμμένο
δεν περισσεύουν λόγια...
::xmas.::
Palioxaraktiras
27-12-2006 @ 15:28
Θλιψη
Δοσμενη με τροπο, που οσο κι αν θες να την αποφυγεις δε μπορεις
Καθεται μεσα σου σαν τις ανασες που μαζευουν τα μυρμηγκια
Θαυμασιο φιλε μου sorrow

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο