| |
Είμαι εκεί που το χαμόγελο ζητιανεύει πρόσωπα,
στις συνοικίες των ψυχών που έχουν κλείσει
όλες τις πόρτες στη χαρά γιατί τους πρόδωσαν
ψεύτικα λόγια κι αγάπες που 'χουν φύγει.
Είμαι εδώ σε ένα δωμάτιο που κλέβει την ανάσα μου
μες στο ημίφως νοσταλγώντας την φυγή μου,
πίσω να αφήσω τα παλιά κι οτι με πλήγωσε
με παροτρείνει η εξαντλημένη υπομονή μου.
Θα οργανώσω μυστικά μια επανάσταση
ένα πρωί καποιάς Δευτέρας που σιμώνει
μόνος θα φτιάξω για να ζω μια άλλη διάσταση
μακρύα να ζήσω από ότι με σκοτώνει.
Με μια κραυγή θα λυτρωθώ από τα λάθη μου
θα φοβερίσω με σπαθί τους εφιάλτες
της μοναξιάς μου το χαμό θα δώ ατάραχος
κι ας με γεμίσει η χαρά μου αυταπάτες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
