| |
Σαν άδειες σελίδες
Ενός παλιού ημερολογίου
Που δεν έγραψε μελάνι
Ποτέ κανείς
Σαν άδειο βουνό
Χωρίς κέδρινα δέντρα
Με ανυπομονησία περιμένω
Κλαίγοντας την μοίρα
Είναι σαν τη νύχτα
Που χωρίς φεγγάρι σε κοιτά
Είναι σαν τη νύχτα
Που κανείς δεν σε βλέπει
Είναι σαν αυγερινός
Που δεν έχει φώς
Είναι σαν τη θάλασσα
Χωρίς τα ψάρια
Και η γή χωρίς τροφή
Γύρισε, φωνάζω
Είμαι εδώ και περιμένω
Μέσα στην Άβυσσο της ψυχής
Με κλάμα γοερό
Εγώ μαζί κι ο Ουρανός
Είναι σαν αετός
Που δεν έχει φτερά να πετάξει
Σαν μάγος, που μάγια δεν μπορεί να κάνει
Όπως η γή δεν μπορεί χωρίς τον ήλιο
Έτσι κι εγώ δεν μπορώ χωρίς εσένα
Σαν το ψάρι
Που χωρίς νερό δεν μπορεί να ζήσει
Και η πηγή της λησμονιάς
Στερεύει
Γύρνα να σε δώ
Να ακούσω τη φωνή σου
Για στερνή φορά
Να δώ το άπυρο βλέμμα σου
Να δώ τα εβένινα μαλλιά σου
Να δώ την καρδιά σου
Κι ας μην χτυπά για μένα
Μου αρκεί που θα την ακούσω να χτυπά
Γύρνα να δώ τα μάτια της ψυχής σου
Κι ας μην κλαίνε για μένα
Μου αρκεί που θα δώ τα δάκρυά της να κυλούν
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
