| |
| | Θέλησα να ζήσω |  | | | Συγχωρέστε με που δεν είναι ακριβώς ποίημα, είναι απλά μια έκφραση συναισθημάτων.... | | |
[B]Θέλησα να ζήσω
για να προλάβω να σε αγαπήσω.....
Την πόρτα της καρδιά μου χτύπησες
και μπήκες'
εκεί που είχα πάψει να ελπίζω
εμφανίστηκες εσύ,
το μυαλό με ’κανες να χάσω
και όλη μου η ζωή να είσαι εσύ......
Όταν τα μάτια σου αντίκρισα,
είδα όλα τ’ άστρα του ουρανού
κι όλη την ομορφιά του κόσμου
με πλάνεψαν, τρελάθηκα
κι όλα εγώ στα ‘δωσα.......
Τώρα όμως η καρδιά πονάει,
νιώθω πως δεν θ’ αντέξει,
τώρα τα λόγια μου αμφισβητείς,
τώρα τις σκέψεις μου ματώνεις.....
Είσαι εκεί, μα λείπεις'
η μοναξιά μου με σκοτώνει
μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα,
μα μένω εκεί'
και σε περιμένω να ‘ρθεις
να με ξαναλυτρώσεις.....[/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Ηλιαχτίδα
09-01-2007 @ 14:02 | ποιηση ειναι ο,τι βγένει απο μεσα μας........
και ειναι πολυ καλυτερο αυτο απο την εμμετρη ποιηση...
άποψη μου βεβαιως.....
Μοναδικο αυτο που εγραψες... ::yes.:: | | Ζήνωνας
09-01-2007 @ 14:14 | Έτσι όπως τα λέει η Ηλιακτίδα είναι. Ποίηση είναι ό,τι πηγάζει από μέσα μας και είναι αληθινό.
Πολύ καλό αυτό που έγραψες, μια κατάθεση ψυχής. | | dias_gr
22-01-2007 @ 16:30 | poso arage mporei na perimenei kaneis ::cry.:: poly omorfo | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
