stixoi.info: Θυσία στον Φοβήτωρα ας γίνω

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Θυσία στον Φοβήτωρα ας γίνω

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130577 Τραγούδια, 269413 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Θυσία στον Φοβήτωρα ας γίνω

Γερνώ και σκοτεινιάζει...

[align=center]Πάνε δεκαετίες τρείς
από την πρώτη μου ανάσα
Κι όμως αιώνες βαραίνουν τις πλάτες μου

Σαν τον Άτλαντα αισθάνομαι
[I](στοίχημα πως κι εσύ το 'χεις νιώσει)[/I]

Ήρθα στον κόσμο για να γίνω θυσία
μα δε μου 'παν σε ποιον...

Δε θέλω σε θεούς μεγάλους να με δώσετε,
θυσία στον Φοβήτωρα ας γίνω,
για να μπορώ μια χάρη να ζητήσω...

Να κυριεύσει τα όνειρά τους η μορφή μου,
να γίνω εφιάλτης στη ζωή τους...
Να νιώσουν μια φορά κι εκείνοι
τον τρόμο να τους κλέβει τη γαλήνη...
Για μια φορά μονάχα
κι ας μείνουν ήρεμοι έπειτα για πάντα...

Κι ας με ξεχάσουν,
δε με νοιάζει...

Εγώ θα τους θυμάμαι πάντα...

Κι ίσως να τους ευχαριστήσω κάποτε
που δε μ' αφήσανε να ζω σε παραμύθια,
που της ζωής μου δείξανε την κάθε αλήθεια,
πόνος και στεναγμός και δάκρυ...

Όπου κι αν πάω φεύγοντας
Παράδεισος θα είναι...
Την Κόλαση τη ζω εδώ,
μαζί τους...
[/align]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Πεζά

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Της μοναξιάς μου το χρώμα το βλέπεις; Είναι κρυμμένο στα μάτια μου, κοίτα καλά και πες μου...

MARGARITA 09-01-2007 @ 17:16	Γεμάτο θλίψη και ευαισθησία...γλυκόπικρο συναίσθημα.... πάρα πολύ καλό...καληνύχτα σου
mantinada 09-01-2007 @ 17:27	Καληνύχτα Μαργαρίτα...
mikrimagissoula 09-01-2007 @ 17:34	Πολύ μου άρεσε... και με το τέλος σου μ΄αποτελείωσες... ::smile.::
horseman 10-01-2007 @ 00:51	Ξεκίνησα μια διαφορετική γένεση... εξόφλησα λογαριασμούς τριάκοντα ετών... άρπαξα την πίστωση για το σήμερα... χτίζω το δικό μου όνειρο... αλλάζω "κομπάρσους"... όταν συναντήσω την δική σου ανάσα... αυτήν που θα αγγίξει την ψυχή μου... τότε θα σε τραβήξω στο δικό μας παραμύθι... εκεί που θα ξεκινήσουμε μαζί την νιότη μας... χωρίς σκοτάδι... μονάχα με φως... έτσι απλά... για την ζωή μας... Μαρία καλ -η- μέρα... με το δικό σου χαμόγελο...
Ηλιαχτίδα 10-01-2007 @ 01:46	αχ ποσο σε καταλαβαινω...
primavera 10-01-2007 @ 05:38	Πάνε δεκαετίες τρείς από την πρώτη μου ανάσα Κι όμως αιώνες βαραίνουν τις πλάτες μου... εγώ να δείς πόσο σε καταλαβαίνω!!!! ::rol.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο