MARGARITA
10-01-2007 @ 02:50 | αφού η θλίψη έχει γίνει ένα με μένα
τι άλλο έχει πια να φοβηθεί η ψυχή
Μέσα μου, βαθιά μέσα μου, το μαχαίρι...το νυστέρι...το σπαθί....
το Ποίημα σου...καλημέρα σου ::smile.:: | |
Ηλιαχτίδα
10-01-2007 @ 03:14 | αφού δεν βρίσκω ούτε στ’ όνειρά μου φάρο
να μ’ οδηγήσει σε λιμάνι να σωθώ
ας ήτανε αφού καπνίσω ένα τσιγάρο
στη θάλασσα αθόρυβα να βυθιστώ …
υπεροχο το ποιημα σου Χρήστο ::yes.:: | |
Σελίνα
10-01-2007 @ 03:25 | πανέμορφο | |
Spartinos
10-01-2007 @ 03:44 | ΥΠΕΡΟΧΟ ΧΡΗΣΤΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ::up.:: | |
Palioxaraktiras
10-01-2007 @ 03:55 | Χρηστο το ξερεις καλα κι εσυ ποσο ομορφα γραφεις Αναρωτιεμαι ομως ειναι η θλιψη που σ εμπνεει?
Καθε φορα που σε διαβαζω (σχεδον καθε φορα μ αφηνεις μια θλιψη)
Την απολαμβανω ομως, αυτος ο μαζοχισμος που ολοι εχουμε
Καλημερα φιλε μου | |
Goldy
10-01-2007 @ 03:56 | Πολύ γμνα συναισθήματα τα παραπάνω...
Έλα όμως που έρχονται και παρέρχονται
και πάλι απ΄την αρχή...
Αχ...
Καλημέρα Χρήστο.. ::smile.:: | |
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
10-01-2007 @ 04:30 | με παλιοχαρακτήρα, δίχως όμως να αναρωτιέμαι
καλημέρα χρήστο | |
primavera
10-01-2007 @ 05:59 | αφού η θλίψη έχει γίνει ένα με μένα
τι άλλο έχει πια να φοβηθεί η ψυχή
::rol.:: | |
CHЯISTOS P
10-01-2007 @ 06:26 | Πολύ όμορφο το αυτοκαταστροφικό σου Χρήστο. Βγάζει την θλίψη και το παράπονο στούς τόνους όπως αυτοί ορίζονται όταν πραγματικά σου συμβαίνουν !
Καλό σου απόγευμα ! | |
mikrimagissoula
10-01-2007 @ 07:52 | ότι μπορούσα αφού δεν τόλμησα να κάνω
κι αφού ότι έκανα δεν το ‘ζησα βαθιά
ας ήταν θεέ μου αυτή την ώρα να πεθάνω
παρά να ζω μέρες μαχαίρια και σπαθιά
Υπέροχο,πραγματικά... ::smile.:: | |
deti
10-01-2007 @ 08:35 | Πολύ όμορφο! | |
ΑΙΟΛΟΣ
10-01-2007 @ 09:05 | αφού δεν βρίσκω ούτε στ’ όνειρά μου φάρο
να μ’ οδηγήσει σε λιμάνι να σωθώ
ας ήτανε αφού καπνίσω ένα τσιγάρο
στη θάλασσα αθόρυβα να βυθιστώ …
Υπέροχο όσο και μελαγχολικό φίλε Χρήστο…
Καλησπέρα…
::smile.:: | |
Περιπάνος Δημήτρης
10-01-2007 @ 11:37 | Πολυ ομορφο φιλε Χρηστο!!!μπραβο σου...!πολυ ωραια λογια χρησιμοποιεις!
αφού δεν βρίσκω ούτε στ’ όνειρά μου φάρο
να μ’ οδηγήσει σε λιμάνι να σωθώ
ας ήτανε αφού καπνίσω ένα τσιγάρο
στη θάλασσα αθόρυβα να βυθιστώ …
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Denis
10-01-2007 @ 14:35 | Διαβάζοντάς σε, Χρήστο, καμμιά φορά, όπως και τώρα, καλή ώρα, μου φαίνεται πως, εν είδει τελευταίου επιζώντος προνομιακού συνομιλητή κι αποκλειστικού κληρονόμου του καρυωτακισμού στη σελίδα, φορώντας φάλαρα κι ωτοασπίδες κ' υπνοβατώντας, ακολουθείς κατά πόδας τη θλίψη κατανυκτικά, σαν την πένθιμη πομπή του επιταφίου... | |
 |
