| |
Περίμενα στα σύνορα στην Τροία,
για να περάσω σε μία άλλη ζωή,
να αλλάξω την δικιά μου ιστορία,
να περπατήσω σε μια άλλη γη,
να γνωρίσω μια καινούρια μαγεία
και να δω τον ήλιο όταν βγαίνει την αυγή.
Πλάθω τις σκέψεις μου σ' ένα χαρτί,
για να βγει αληθινή η φαντασίωση,
να ξεφύγω από του κόσμου το γιατί,
να μη νιώθω πια την απαξίωση,
ένα κόσμο που να ζωντανεύει την βροχή
και να μπορώ να λέω την λέξη αναβίωση.
Εδώ στον κόσμο μου αυτό,
η θάλασσα φωνή θα αποκτήσει,
τα κύματα θα σχηματίζουν το χορό,
τα φυτά με νου θα σκέπτονται μια λύση,
ο άνθρωπος θα πετά στον ουρανό
και χρώμα γης τα σύννεφα θα ντύσει.
Εδώ που βρίσκομαι σ' αυτή την Τροία,
όχι ο άνθρωπος μα η φύση γράφει ιστορία,
μια παπαρούνα ερωτεύτηκα μια μέρα κρύα,
εδώ τα χρήματα δεν φέρνουν ευτυχία,
η θλίψη πλέον δεν υπάρχει, μα το Δία,
όμως όλα είναι μια άδεια φαντασία.
Η σκέψη ξέρουμε πως είναι αμαρτία,
η φαντασία δεν αλλάζει τον καιρό,
η ψυχή μας έτσι παραμένει κρύα,
κι όμως βρισκόμαστε ακόμα εδώ,
μα η ελπίδα σαν φωτιά ζητά την Τροία
κι η φαντασία ίσως κάποτε να γίνει ιστορία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
