| |
Στη θάλασσα για χρόνια μένουμε.
Σ' ένα καράβι ξύλινο επιμένουμε.
Δαμάσαμε τα κύματα σε κάθε εποχή.
Μακάρι να αντέξει και ετούτη την στιγμή.
Μα είναι σάπιο! Οι σανίδες τρίζουν και΄
σπάνε. Ο τιμονιέρης έχει γίνει ένα με το
τιμόνι και ο καπετάνιος στην καμπίνα του
παγώνει..
Η στεριά έχει χρόνια να φανεί.
Μήπως, λένε οι ναύτες, χάθηκε;
Μήπως ο κατακλυσμός ήρθε πάλι στη γη;
Έβρεχε για μέρες! Το θυμάμαι!
Μα δε φοβόμαστε εμείς. Έχουμε βάλει
πλώρη προς τον βορρά και προχωράμε.
Προχωράμε!
Μονάχοι πια συνεχίζουμε μια στεριά
να ζητάμε.
Μα χαθήκαμε...
Είμαστε πια μόνοι. Μόνοι σε μία
θάλασσα που συνεχώς παγώνει, ενώ
το πλοίο, σάπιο, συνεχίζει. Και τώρα
ο ήλιος, προς τη δύση του βαδίζει...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
