| |
Τρέχω συνέχεια, μιμούμαι τους γύρω μου
Που αρνιούνται τα λάθη τους
Αφήνω κι αφήνομαι, κλείνομαι μέσα μου
Εγώ και οι λέξεις
Μα τ' όνειρό μου είσαι εσύ
Που δεν φοβάσαι να κοιτάξεις τ' όνειρο
Που δεν φοβάσαι την φωτιά που ανάβει μέσα σου
Όταν πίσω απ' τα βουνά
Καίγεται το μέτωπό σου το ηλιοβασίλεμα
Φεύγω απ' τους γύρω μου, καίω τα χαρτιά μου
Κι αγγίζω τη στάχτη τους
Τρέχω ατελείωτα σ' έναν διάδρομο
Γεμάτο απο σκέψεις
Μα τ' όνειρό μου είν' τα δυο μάτια σου
Που δεν φοβούνται να κοιτάξουν το σκοτάδι
Που δεν φοβούνται ο,τι τα περιμένει πιο πέρα
Όταν πέρα απ' τις θάλασσες
Ταξιδεύεις χωρίς να θυμάσαι
Μα τ' όνειρό μου είναι να ξεφύγω απο 'μένα
Που αναζητώ την σκοτεινή μονοξιά
Να ζήσω ελεύθερος
Σαν απρόσμενο καλοκαιρινό αεράκι
Που αγαπά χωρίς να σκέφτεται ή να φοβάται
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
