Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130998 Τραγούδια, 269507 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Έγινες χειμώνας
 
Κύματα…κάνουν τα χέρια μου
Στα παγωμένα σου νερά
Που δεν κυλάνε άλλο πια
Στάσιμα μένουν και πονά
Αχ, μου παγώνει η ψυχή, η κάθε φλέβα μου

Λύγισα…ν’ αρθώ στα χέρια σου
Έψαξα κάθε ξαστεριά
Όμως τα πιο ψηλά βουνά
Έκλειναν κάθε πέρασμα
Που είχα ανοίξει για ν’ αρθώ, στα καλοκαίρια σου

ρ
Έγινες χειμώνας με αέρα και βροχή
Άφθονες σταγόνες σε πλημμυρισμένη γη
Ήθελα τον ήλιο, αυτόν που είχες αγκαλιά
Και τον αέρα που μου δρόσιζε το σώμα απαλά
…Μα εσύ κρατάς κοντά τη συννεφιά

Πίστεψα…πως ήταν λάθος μου
Μα για να φτάσω πιο κοντά
Ήταν αργά και δύσκολα
Είχε αρχίσει θύελλα
Έγιναν όλα τίποτα
Βρες το αστέρι, βρες και μας, ψυχή μου...πάθος μου



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://oneiro.pblogs.gr
 
Ηλιαχτίδα
17-01-2007 @ 07:14
πανεμορφο Γεωργια..
καλησπέρα ::smile.::
ΛΙΑ
17-01-2007 @ 08:20
Πολύ όμορφο όντως!!!!!!!!! ::rol.:: ::sad.::
marakos1948
17-01-2007 @ 08:25
βρές τον εαυτό σου,αυτό ειναι τ αστέρι σου καλη μου! ::smile.::
« Ακρόνειρο »
17-01-2007 @ 08:49
Γλυκό!

Καλησπέρα.
~~ΤhΑlaSsAki~~
17-01-2007 @ 09:07
Βρες το αστέρι, βρες και μας, ψυχή μου...πάθος μου
::hug.::
Spartinos
17-01-2007 @ 09:27
ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΟΥ ΓΙΩΡΓΙΑ ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο